дада́цца, ‑дасца; ‑дуцца; зак.

Разм. Далучыцца, дабавіцца ў дадатак да чаго‑н. Астатняе дадасца. □ Да ўсіх Галіных бядот дадалася новая, ужо зусім рэальная бяда. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

addendum

[əˈdendəm]

n., pl. -da

дада́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

раскрыжава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак., каго-што.

Раскінуць крыжам (рукі). Аксеня ірванулася да гумна. Яна стала спіной да замка і яшчэ, на дадатак, раскрыжавала рукі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасадзі́ць

1. (закончыць пасадку) das Pflánzen beénden; fértig pflánzen;

2. (дадатак да пасаджанага) náchpflanzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абвяржэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяргаць — абвергнуць.

2. Паведамленне, артыкул і пад., у якім што‑н. абвяргаецца. У дадатак абавязалі Стукава надрукаваць абвяржэнне. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыста́ўка 1 ’частка слова, якая стаіць перад коранем, прэфікс’; ’тое, што прыстаўляецца, прырабляецца дадаткова да чаго-небудзь’ (Байк. і Некр., ТСБМ), ’прыбудова’ (Мат. Гом.), пры́стаўка ’ганак’ (Пятк.), пры́стаўка ’дадатак пакупніку’, пры́ставок ’дадатак (напр., ганчарны выраб у дадатак да пасудзіны, якая пры продажы, фактычна абмене, выконвала ролю збожжавай меры)’ (ТС). Рус. при́ста́вка ’прэфікс’, дыял. ’лапата, граблі і пад., прасунутыя праз жалезнае кальцо варот замест замка’, ’верхняя частка (да пояса) жаночай сукенкі, кашулі, пашытая з больш тонкай тканіны’ і пад., укр. приста́вка ’дадатковае прыстасаванне; прэфікс’. Дэрыват з суфіксам ‑к‑ ад прыста́віць, гл. ставіць.

Прыста́ўка 2 ’надакучлівы чалавек’ (Ян.), пры́стаўка ’хвост, неадступны спадарожнік’ (ТС). Да прыстава́ць, гл. прыставака.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падкапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Раскапаць зямлю знізу пад чым-н.

П. слуп.

2. што і чаго. Накапаць, выкапаць у дадатак (разм.).

П. бульбы на вячэру.

|| незак. падко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падко́п, -у, м., падко́пванне, -я, н. і падко́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Náchtrag

m -(e)s, -träge дада́так, дапаўне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

appurtenance

[əˈpɜ:rtənəns]

n.

прынале́жнасьць f.; дада́так -ку m.

•

- appurtenances

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

in addition to

у дада́так да, апрача́ таго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)