ссушы́ць, ссушу́, ссу́шыш, ссу́шыць; ссу́шаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць сухім; высушыць.

Вятры ссушылі збажыну.

С. яблыкі (насушыць).

2. перан., каго (што). Знясіліць, давесці да крайняй схуднеласці.

Каханне ссушыла дзяўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даспява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Празмерна доўгім спяваннем давесці сябе да непрыемных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца; зак.

Разм. Доўгім, празмерным лячэннем давесці сябе да непажаданых вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што і без дап.

Скончыць гаварыць; давесці да канца пачатую прамову, выказаць сваю думку да канца.

Дакладчыка перапынілі, не далі д.

|| незак. дагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

правары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак., што.

1. Доўгай варкай давесці да поўнай гатоўнасці.

П. мяса.

2. Правесці які-н. час, варачы што-н.

|| незак. права́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; зак., што (разм.).

1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі.

За адзін сезон разматлашыў касцюм.

Р. склад.

2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Гаспадарачы, дайсці да непажаданых вынікаў, давесці гаспадарку да заняпаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дала́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць наладжванне чаго‑н.; давесці да ладу. Даладзіць дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Скончыць пражанне; пражачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Дапражыць боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Растопліваючы, давесці да патрэбнага стану (сала, масла і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)