ку́па, -ы, мн. -ы, куп, ж.

1. Група дрэў, кустоў, якія густа растуць.

К. кустоў.

2. Гурт, група (людзей).

К. людзей.

Калі робіш у купе, то не баліць у пупе (з нар.).

3. Вялікая колькасць чаго-н., куча (разм.).

К. саломы.

◊

Да купы (разм.) — у адно месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Крэў ’пласт густа пераплётных галін’ (З нар. сл.). З польск. krzew ’тс’ (параўн. Слаўскі, 3, 233).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

smother [ˈsmʌðə] v.

1. душы́ць

2. гу́ста пакрыва́ць;

a pudding smothered in cream пу́дынг, зма́заны крэ́мам

3. тушы́ць (агонь); заглуша́ць, прыглуша́ць (пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

густалі́сты, ‑ая, ‑ае.

Густа паромы лісцем. Раскідвалі густалістае вецце магутныя ліпы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оби́льно нареч. бага́та, шчо́дра; бага́та, гу́ста, пы́шна; см. оби́льный;

оби́льно про́литая кровь шчо́дра пралі́тая кроў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замясі́цца, ‑месіцца; зак.

Ператварыцца ў вязкую масу ў выніку замешвання ​1. Цеста густа замясілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́ста нареч. пу́сто;

◊ каб табе́ п. было́! — чтоб тебе́ пу́сто бы́ло!;

то гу́ста, то п. — то гу́сто, то пу́сто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

багро́вы, ‑ая, ‑ае.

Густа-чырвоны, пурпуровы. Багровыя ад зарыва крыллі здаваліся казачнымі чырвонымі макамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hard-boiled

[,hɑ:rdˈbɔɪld]

adj.

1) гу́ста зва́раны, круты́ (я́йка)

2) суро́вы, упа́рты (хара́ктар, чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перанасялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., што.

Насяліць густа, звыш меры. Перанасяліць край. Перанасяліць дом. Перанасяліць кватэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)