згру́дзіцца, ‑дзіцца; ‑дзімся, ‑дзіцеся; зак.

Разм. Сабрацца дзе‑н. шчыльным натоўпам, гуртам. Наладчыкі, мантажнікі згрудзіліся каля інжынера, пазіралі ў яго чарцяжы. Арабей. Хутка перад сцэнаю і ў праходзе згрудзілася некалькі дзесяткаў дэлегатаў, а тыя, што засталіся на сваіх месцах, падняліся з крэслаў. Галавач. // Сабрацца групай, кучай. Ільдзіны з трэскам і хрустам напіралі адна на другую, і нарэшце ўся гэтая маса лёду, што згрудзіўся на рацэ, пачала рухацца. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

horde

[hɔrd]

1.

n.

1) нато́ўп -у m.; згра́я f., рой -ю m.

2) арда́ f. (вандро́ўнае во́йска або́ пле́мя)

2.

v.i.

зьбіра́цца ў ку́чы, у згра́і; жыць гу́ртам, згра́яй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заку́пка ж камерц Éinkauf m -(e)s, -käufe, Besórgung f -, -en (часцей pl); Ánkauf m, Áufkauf m (гуртам);

гу́ртавы [о́птавы, апто́вы] заку́п Gróßeinkauf m, Kauf in gróßen Mássen;

заку́п тава́раў Wáreneinkauf m, Wárenbezug m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Талака́ 1 ’калектыўная дапамога пры выкананні сельскагаспадарчых работ’; ’група людзей, запрошаных на дапамогу’ (Нас., Шымк., ТСБМ, Некр. і Байк., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ), ’грамадская дапамога ў працы’ (Сцяшк:, Бяльк.), ’дадатковая праца па жаданні ў часы прыгону’ (Федар. 4), ’грамадская дапамога аднаму чалавеку нешта перавозіць’ (Варл.), ’пасьба коней ноччу’ (Мат. Гом.), талака́ і тало́ка ’дапамога ў працы гуртам’ (Ласт.), тала́ка ’праца грамадой за пачастунак’ (Ян.), ’дапамога’ (Касп.), то́лака ’паншчына’ (капыл., ЛА, 3), то́лока ’група людзей, запрошаных на дапамогу’ (ТС), толо́ка ’тс’ (Вруб.), талако́ю ’гуртам’ (калінк., З нар. сл.). Укр. толо́ка́ ’праца гуртам для хуткага выканання вялікай па аб’ёме справы, на якую клічуць суседзяў, сваякоў, сяброў (без платы, за пачастунак’)’, рус. дыял. толо́ка ’тс’, польск. tłoka, каш. otłoka ’ўзаемная суседская дапамога на жніве’, славен. tláka, серб.-харв. тла́ка, балг. тлака́, макед. тлака ’тс’. З прасл. *tolka ’тс’, звязанае з *tolkti ’таўчы’. Адносна матывацыі параўн. талакня́ ’таўкатня’ (Жд. 2), тало́к ’натоўп’ (Сл. Брэс.). Сярод індаеўрапейскіх адпаведнікаў літ. talka ’талака’, лат. tàlka ’тс’, з іншым вакалізмам літ. telkti ’збіраць на талаку’, гэта, паводле Мартынава (Лекс. балтызмы, 25), дае падставы лічыць слова пранікненнем з балтыйскіх моў (гл. таксама Лаўчутэ, Балтизмы, 24), што, аднак, немагчыма давесці (гл. Анікін, Опыт, 287 з літ-рай), як і адваротнае (Брукнер, 571–572). Старажытнае значэнне слова, відаць, звязана з архаічным спосабам калектыўнай малацьбы пры дапамозе жывёлы, гл. Мяркулава, Этимология–1974, 72. Агляд версій — Янышкава, Studia Etym. Brun., 6, 139–141. Параўн. талок, гл.

Талака́ 2 ’ялавіна’ (Мат. Гом.), толока́ ’выган’ (Сл. Брэс.), тала́ка ’поле пад папарам’ (Ян.), тало́ка ’абложная зямля’ (б.-каш., добр., ЛА, 5), ’папар’ (гом., ЛА, 2), ’паша’ (паст., там жа), толо́ка ’папар’ (рэч., там жа), сюды ж талако́уе (tałakóŭja) ’патаптаныя логвы ў збожжы ці ў вялікай траве’ (Варл.), талакава́ць ’пуставаць некалькі гадоў (пра зямлю)’ (Ян.), толокова́ць ’таўчыся; бубнець’ (ТС). Укр. то́ло́ка ’пакінутае пад папар поле, на якім пасуць скаціну; вольная дзялянка каля сяла, дзе моладзь збіралася гуляць’, толо́ка ’горная раўніна, паша’, толокува́ти ’быць пад папарам (пра поле)’. З прасл. *tolk‑ ’таўчы, мяць, таптаць’, гл. папярэдняе слова (ЕСУМ, 5, 594; Фасмер, 4, 72; Брукнер, 571–572; Голуб-Ліер, 386; Махэк₂, 644).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

купля́ць (éin)káufen vt; besórgen vt, (käuflich) erwérben* vt;

купля́ць у крэды́т auf Krédit káufen;

купля́ць на ра́ты [у растэрміно́ўку] auf Ráten [auf Ábzahlung, auf Téilzahlung] káufen;

купля́ць у ро́зніцу [у раздро́б] über den Éinzelhandel bezíehen*;

купля́ць гу́ртам [о́птам] über den Gróßhandel bezíehen*; en gros [ã´gro:] káufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́рба, ‑ы, ж.

Куча снегу, намеценая ветрам. Напярэдадні ўсю ноч круціла завіруха, і па дарозе, яшчэ не ўезджанай, ляжалі гурбы снегу. Сіўцоў. Па вокны ў гурбы ўвайшлі хаты, згубіўшы свой фасон і від. Колас.

гурба́, ‑ы́, ж.

1. Група, гурт. І раптам у двор уваліла гурба дзяцей: шэсць хлапчукоў і дзве дзяўчынкі. Шамякін. Не паспелі жанчыны заняць дзялянкі, як з-за гары паказалася вясёлая, гаманлівая гурба дзяўчат. Кулакоўскі.

2. у знач. прысл. гурбо́й. Групай, гуртам, усе адразу. На катку кружыліся, праносіліся віхорам канькабежцы; то па адным, то парамі, то, узяўшыся за рукі, цэлай гурбою. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадава́ць

1. verkáufen vt; áusgeben* vt (білеты ў касе);

прадава́ць гу́ртам (о́птам) im Gróßen [en gros] [ã´gro:] verkáufen;

прадава́ць у ро́зніцу im Kléinen [im Éinzelhandel] verkáufen;

прадава́ць з аўкцыёну verstéigern vt; verauktioníeren vt;

усе́ біле́ты прада́дзеныя (у тэатры) das Haus [die Vórstellung] ist áusverkauft;

2. (здрадзіць) verráten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

troop

[tru:p]

1.

n.

1) гру́па f., гурт -у m.

2) чарада́ f., ста́так -ку m., гурт (сво́йскай або́ дзі́кай жывёлы)

3) эскадро́н -у m. (у во́йску)

4) зьвяз ска́ўтаў

2.

v.i.

1) зьбіра́цца гу́ртам, гуртава́цца

2) валі́ць (нато́ўпам)

•

- troops

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mob

[mɑ:b]

1.

n.

1) гурба́ f., нато́ўп -у m.; збо́рышча n. (людзе́й)

2) чэрнь f.

3) Sl. злачы́нная ба́нда, ша́йка

4) ма́фія f.

the mob —

а) ма́сы pl. only.

б) збунтава́ны нато́ўп

2.

v.i.

1) то́ўпіцца

2) напада́ць нато́ўпам, гу́ртам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sprzedawać

незак.

1. прадаваць;

sprzedawać co detalicznie (hurtem) — прадаваць што ў розніцу (оптам; гуртам);

sprzedawać co z zyskiem — прадаваць што з прыбыткам;

2. перан. прадаваць; выдаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)