усма́глы, ‑ая, ‑ае.

1. Зняможаны ад смагі.

2. Перасохлы ад недахопу вільгаці. Усмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusámmenkneifen

* vt шчы́льна [мо́цна] сці́снуць

den Mund ~ — шчы́льна сці́снуць гу́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

губа́

I ж., анат. губа́;

○ зае́чая г. — мед. за́ячья губа́;

◊ малако́ на губа́х не абсо́хла — молоко́ на губа́х не обсо́хло;

на по́ўную губу́ (е́сці, упі́сваць, уміна́ць) — за о́бе щёки (есть, упи́сывать);

надзьму́ць гу́бы — наду́ть гу́бы;

з пе́най на губа́х — с пе́ной у рта;

разве́сіць гу́бы — разве́сить гу́бы

II ж., геогр. губа́

III ж., ист. губа́

IV прост. (гауптвахта) губа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замы́ліцца I сов. (о лошади) взмы́литься

замы́ліцца II сов., разг. поджа́ть (губы)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замы́ліць​I (губы) разм die Líppen fest aufeinánder préssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нафарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Намазаць сабе губы, шчокі, бровы і інш. касметычнай фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падця́ць, -датну́, -датне́ш, -датне́; -датнём, -датняце́, -датну́ць; -дця́ў, -ця́ла́; -датні́; -ця́ты; зак., што (разм.).

1. Тое, што і падціснуць (у 2 знач.).

П. губы.

П. хвост.

2. Падсячы, падрэзаць.

П. сякерай ствол.

|| незак. падціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акруглі́ць, акруглю́, акру́гліш, акру́гліць; акру́глены; зак., што.

1. Зрабіць круглым, акруглым.

А. губы.

2. Выразіць у круглых лічбах.

А. суму.

3. перан. Давесці да значных памераў; павялічыць (разм.).

|| незак. акругля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акругле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сіню́шны, ‑ая, ‑ае.

Сіняваты, сіні ў выніку расстройства кровазвароту (пра скуру, губы). Сінюшнае адценне скуры твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раскаве́зіць ’разбіць ды крыві’ (дзятл., Жыв. сл.), сюды ж, відаць, роскові́зыты: росковізыты губы ’распусціць губы’ (Клім.). Звязана з раскаве́сіць (гл.) з экспрэсным азванчэннем с → з і працягам семантыкі, які тлумачыцца праз магчымую рэдукцыю зафіксаванага значэння: ’разбіць ды крыві [губы]’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)