га́завы​I Gas n -;

га́завы заво́д Gáswerk n -(e)s, -e;

га́завая пліта́ Gásherd m -(e)s, -e; Gáskocher m -s, -;

га́завы лічы́льнік Gásuhr f -, -en, Gásmesser m -s, -;

га́завая зва́рка Gásschweißen n -s;

га́завае радо́вішча Gásvorkommen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

душагу́бка ж разм

1. марск (дрэннае судна) Séelenverkäufer m -s, -;

2. гіст (удушальная газавая аўтамашына) Vergásungswagen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зва́рка ж. сва́рка;

○ га́завая з. — га́зовая сва́рка;

дугава́я з. — дугова́я сва́рка;

тэрмі́тная з. — терми́тная сва́рка;

аўтаге́нная з. — автоге́нная сва́рка;

пла́зменная з. — пла́зменная сва́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарэ́лка ​1, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для спальвання гаручай вадкасці або газу з пэўнай мэтай. Газавая гарэлка.

гарэ́лка ​2, ‑і. ДМ ‑лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак; сумесь віннага спірту з вадой. Пракоп даўно ўжо не піў гарэлкі, і хмель.. стукнуў яму ў галаву. Колас.

•••

Царская гарэлка — сумесь азотнай і салянай кіслот, якая растварае золата, плаціну і некаторыя інш. металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ма​2

(гр. kome = валасы)

1) фіз. адно са скажэнняў адлюстраванняў, якое ўтвараецца аптычнымі сістэмамі ў выглядзе плямы;

2) астр. газавая туманная абалонка ядра каметы, якая разам з ім утварае галаву каметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kuchenka

ж. пліта;

kuchenka elektryczna — электрычная пліта;

kuchenka gazowa — газавая пліта;

kuchenka mikrofalowa — мікрахвалевая печ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гангрэ́на ж мед Gangrän n -(e)s, -e, Gangräne f -, -n, Brand m -(e)s, Brände;

га́завая гангрэ́на Gásbrand m, Gásödem n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Памянш. да пліта (у 1 знач.). Падлога з керамічных плітак. // Невялікі плоскі чатырохвугольны кавалак чаго‑н. Плітка шакаладу.

2. Памянш. да пліта (у 2 знач.); невялікая пліта. Кватэра яе парадавала. Даволі прасторны пакой, маленькая, але ўтульная кухня, дзе ўсё пад рукой: газавая плітка, беленькая ракавіна, бліскучы кран, павярнулі — палілася вада. Шамякін.

3. Электрычны награвальны прыбор для прыгатавання ежы. Святлана ўключыла плітку, паставіла грэць чай. Шахавец.

•••

Мятлахская плітка — керамічная плітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́рка ж тэх Schwéißen n -s, Schwéißung f -, -en;

га́завая зва́рка Gás(schmelz)schweißen n;

дугава́я зва́рка Líchtbogenschweißen n;

стыко́вачная зва́рка Stúmpfschweißen n;

кро́пкавая зва́рка Púnktschweißen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

komora

ж.

1. камора;

2. камера;

komora gazowa — газавая камера;

komora celna — мытня;

komora sercowa анат. камора (каморка) сэрца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)