чалаве́ка-гадзі́на, ‑ы, ж.

Спец. Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за адну гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

daylight-saving time

[ˈdeɪlaɪt,seɪvɪŋ]

ле́тні час (пераво́д гадзі́ньніка на адну́ гадзі́ну напе́рад)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hourly​2 [ˈaʊəli] adv. штогадзі́ны;

The pills are to be taken hourly. Таблеткі трэба прымаць раз у гадзіну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́меркаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

1. Знайсці, адшукаць шляхам дакладнага разліку, выгадаць.

В. грошы на рамонт кватэры.

В. свабодную гадзіну.

2. Выбраць зручны момант.

3. Правільна разлічыць, загадзя вызначыць.

Усё вымеркавалі, дзе што будзем садзіць і сеяць.

|| незак. вымярко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улажы́цца, улажу́ся, уло́жышся, уло́жыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Умясціцца ў што-н.

Усе рэчы ўлажыліся ў чамадан.

2. перан. Тое, што і укласціся (у 3 знач.).

Дакладчык улажыўся ў гадзіну.

|| незак. уклада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і укла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадыме́ць сов. (нек-рое время) продыми́ть;

галаве́шка ~ме́ла цэ́лую гадзі́ну — головня́ продыми́ла це́лый час

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калі́ф м гіст Kalíf m -en, -en;

◊ калі́ф на гадзі́ну іран Kalíf auf kúrze Dáuer; kúrzlebiger Gebíeter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

summertime [ˈsʌmətaɪm] n. ле́та; ле́тні час (калі гадзіннік пераводзіцца на гадзіну ўперад);

in (the) summertime ле́там, у ле́тні час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ват-гадзі́на, ‑ы, ж.

Адзінка вымярэння работы электрычнага току, роўная рабоце, якая выконваецца за адну гадзіну пры магутнасці току ў адзін ват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстапо́ліца, ‑ы, ж.

Чыстае поле; бязлессе. Праз якую гадзіну старая хата ў шэрай, па-начному ўжо аднатоннай, чыстаполіцы стомлена патушыла агеньчыкі [акон]. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)