падсюсю́кваць
‘падроблівацца пад каго-небудзь; гаварыць, як з малым дзіцём’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсюсю́кваю |
падсюсю́кваем |
| 2-я ас. |
падсюсю́кваеш |
падсюсю́кваеце |
| 3-я ас. |
падсюсю́квае |
падсюсю́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падсюсю́кваў |
падсюсю́квалі |
| ж. |
падсюсю́квала |
| н. |
падсюсю́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падсюсю́квай |
падсюсю́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падсюсю́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шапятну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шапятну́ |
шапятнё́м |
| 2-я ас. |
шапятне́ш |
шапетняце́ |
| 3-я ас. |
шапятне́ |
шапятну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
шапятну́ў |
шапятну́лі |
| ж. |
шапятну́ла |
| н. |
шапятну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шапятні́ |
шапятні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шапятну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апло́мб, -у, м. (кніжн.).
Залішняя самаўпэўненасць у гутарцы ці паводзінах, саманадзейнасць.
Гаварыць з апломбам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пранікне́нне, -я, н.
1. гл. пранікнуць.
2. Пранікнёнасць, глыбокая шчырасць (кніжн.).
Гаварыць з пранікненнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шапяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.
Гаварыць невыразна, з шапялявым адценнем.
|| наз. шапяля́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шушу́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Шаптаць, гаварыць па сакрэце.
|| наз. шушу́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вастрасло́віць, -сло́ўлю, -сло́віш, -сло́віць; незак. (разм.).
Суправаджаць гаворку дасціпнымі выразамі, вострымі жартамі; гаварыць дасціпна, трапна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мармыта́ць, -мычу́, -мы́чаш, -мы́ча; -мычы́; незак.
Гаварыць ціха і невыразна; бубніць.
|| наз. мармыта́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ро́спач, -ы, ж.
Стан, пачуццё крайняй безнадзейнасці, упадку духу.
Быць у роспачы.
Гаварыць з роспаччу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
са́льнасць, -і, ж.
1. гл. сальны.
2. мн. -і, -ей. Непрыстойнасць, грубасць, цынічнасць.
Гаварыць сальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)