шапятну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шапятну́ |
шапятнё́м |
| 2-я ас. |
шапятне́ш |
шапетняце́ |
| 3-я ас. |
шапятне́ |
шапятну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
шапятну́ў |
шапятну́лі |
| ж. |
шапятну́ла |
| н. |
шапятну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шапятні́ |
шапятні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шапятну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апло́мб, -у, м. (кніжн.).
Залішняя самаўпэўненасць у гутарцы ці паводзінах, саманадзейнасць.
Гаварыць з апломбам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пранікне́нне, -я, н.
1. гл. пранікнуць.
2. Пранікнёнасць, глыбокая шчырасць (кніжн.).
Гаварыць з пранікненнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шапяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.
Гаварыць невыразна, з шапялявым адценнем.
|| наз. шапяля́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шушу́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Шаптаць, гаварыць па сакрэце.
|| наз. шушу́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блю́зніць
(польск. bluźnić)
1) зневажаць бога, святых, догматы веры або што-н. дарагое, паважанае;
2) разм. гаварыць глупства;
3) гаварыць у сне, у забыцці, трызніць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вастрасло́віць, -сло́ўлю, -сло́віш, -сло́віць; незак. (разм.).
Суправаджаць гаворку дасціпнымі выразамі, вострымі жартамі; гаварыць дасціпна, трапна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
Хрыпла гаварыць, пакутаваць ад хрыпаты.
|| наз. хрыпа́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
са́льнасць, -і, ж.
1. гл. сальны.
2. мн. -і, -ей. Непрыстойнасць, грубасць, цынічнасць.
Гаварыць сальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ша́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Гаварыць невыразна, шапялявячы.
Ш. бяззубым ротам.
|| наз. ша́мканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)