вы́дацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дасца; -дадуцца; зак.
1. Утварыць выступ, выступіць за мяжу чаго-н.
Дом выдаўся вуглом на плошчу.
2. Здарыцца, выпасці; удацца.
Дзень выдаўся цёплы, сонечны.
Ураджай выдаўся добры.
|| незак.выдава́цца, -дае́цца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляжа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Шырокі выступ печы, грубкі для ляжання.
2. Месца, прыстасаванае для ляжання.
|| прым.ляжа́начны, -ая, -ае (да 1 знач.) іляжа́нкавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зашпунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1.Спец. Зрабіць шпунт, выступ на рабры дошкі.
2. Заткнуць адтуліну (у бочцы) шпунтам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
występ, ~u
м.
1.выступ;
występ muru — выступ сцяны;
2. выступленне;
pierwszy występ — дэбют; першае выступленне;
~y gościnne — гастролі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
апо́фіз
(гр. apophysis = адростак)
анат. адростак, выступ косці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ца́пфа, ‑ы, ж.
Спец. Шып вала ці восі, які апіраецца на падшыпнік. Цыліндрычная цапфа. Цапфа кола турбіны.// Невялікі цыліндрычны выступ на сярэдзіне ствала гарматы.
[Ням. Zapfen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЕ́ЛІЖСКАЯ СЕДЛАВІ́НА,
тэктанічная структура, якая падзяляе Аршанскую ўпадзіну і Таропецка-Вяземскі прагін Маскоўскай сінеклізы. Сучляняе Ярцаўскі пахаваны выступ Варонежскай антэклізы і Вілейскі пахаваны выступБел. антэклізы. Працягнулася з ПнЗ на ПдУ на 40 км, шыр. 35 км.
Пачала фарміравацца ў познім пратэразоі (рыфей), у адкладах фанеразою не адасабляецца. Крышт. фундамент залягае на адзнаках ад -1 км да -1,4 км, прыўзняты над адмоўнымі суседнімі структурамі на 0,2—0,8 км. Платформавы чахол утвараюць адклады рыфею, венду, дэвону і антрапагену.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Прып (пріп) ’перадпечны выступ з цаглянай пляцоўкай’ (Нік. Очерки). Няясна. Відаць, з пры́пек ’выступ печы’ (гл.) з адсячэннем фіналі слова, успрынятай у якасці памяншальнага суфікса ‑ек.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зубе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.
1. Востры выступ на інструменце, прыладзе, частцы машыны.
З. пілы.
Зубцы бараны.
Зубцы ў граблях.
2. звычайна мн. Надбудова на крапасной сцяне ў выглядзе слупкоў, размешчаных на аднолькавай адлегласці.
|| памянш.зу́бчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Gesíms
n -es, -e карні́з, гзымс; вы́ступ
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)