а⁴, выкл.

Перадае здзіўленне, здагадку, прыпамінанне, прыкрасць, абурэнне, пагрозу, жах, адчай, боль і інш.

А, як відненька!

А, Максім, вось не пазнаў...

А, папалася!

А-а-а, — даносіўся стогн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак., каго-што каму і без дап.

Аказаць сяброўскую паслугу; узычыць.

Удружы мне, суседка, расады.

Вось дык удружыў! (гаворыцца іранічна ў знач.: зрабіў шкоду, непрыемнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́кий разг. ах, які́; вось (які́); такі́;

э́кий шалу́н! ах, які́ дураслі́вец!, вось (які́) дураслі́вец!;

э́ко ди́во! вось (яко́е) дзі́ва!;

э́кая (э́ка) ва́жность! ах, яка́я вялі́кая ва́жнасць!, така́я ва́жнасць!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́-то част.

1. (в том-то и дело, именно) у тым (вось) і спра́ва, вось менаві́та, то́-та ж.;

вот то́-то, все вы так рассужда́ете у тым вось і спра́ва, (што) усе́ вы так разважа́еце;

2. (при восклицании в знач. «вот») вось дык;

то́-то ди́во! вось дык дзі́ва!;

то́-то бы́ло ра́дости! вось было́ ра́дасці!;

3. (поэтому-то, вот почему) вось чаму́, таму́ вось;

он бо́лен. — То́-то его́ не ви́дно ён хво́ры. — Вось чаму́ яго́ не віда́ць;

4. (угроза) то́-та ж.;

то́-то же, смотри́! то́-та ж, глядзі́!;

◊

(вот) то́-то и оно́!, (вот) то́-то и есть! у тым вось і спра́ва!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наш, -ага, м., на́ша, -ай, ж., на́ша, -ага, н., мн. на́шы, -ых; займ. прынал.

1. Які належыць нам, які мае адносіны да нас.

Наша акруга.

2. у знач. наз. на́шы, -ых. Блізкія нам людзі, сваякі, таварышы (разм.).

Наведаць нашых.

◊

Ведай (знай) нашых; няхай ведаюць (знаюць) нашых (разм.) — вось мы якія, вось з кім маеце справу.

І нашым і вашым (разм.) — адным і другім адначасова (служыць, дагаджаць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́чыць², -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Мець які-н. сэнс, важнасць, каштоўнасць, выражаць што-н.

Яго абяцанні мала значаць.

Нічога не значыць.

Адчуваю сябе цудоўна — вось што значыць добра адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

otóż

такім чынам; дык вось; і вось;

otóż i ona — а вось і яна;

otóż to — у тым вось і справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нашуме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Нарабіць шуму; накрычаць на каго-н.

Залішне н.

2. перан. Выклікаць многа размоў, прыцягнуць да сябе агульную ўвагу.

Вось нашумела гэта справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паўночны полюс,

пункт, у якім Зямная вось перасякае яе паверхню ў Паўн. паўшар’і.

т. 12, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

oto

вось;

oto on! — вось ён!;

oto jestem — вось і я;

oto wszystko, co wiem — вось і (гэта) усё, што я ведаю;

ten oto samochód — вось гэтая машына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)