Fréiheitsstrafe

f -, -en пазбаўле́нне во́лі, а́рышт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

джын², -а, мн. -ы, -аў, м.

У арабскай міфалогіі: назва нябачнай для чалавека істоты, якая валодае свабодай волі і можа быць добрай або злой.

◊

Выпусціць джына з бутэлькі (кніжн.) — даць волю злым сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марыяне́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання.

Тэатр марыянетак.

2. перан. Пра чалавека, урад, які бяздумна дзейнічае па ўказцы, па волі іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

adrift [əˈdrɪft] adj., adv. які́ плыве без руля́ і ве́тразяў; па во́лі хваль (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ambassador [æmˈbæsədə] n.

1. амбаса́дар; пасо́л

2. прадстаўні́к

3. паслане́ц;

goodwill ambassadors пасланцы́ до́брай во́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыняво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Прымусіць зрабіць што‑н. супраць волі, жадання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

of one’s own accord

із свае́ со́бскай во́лі, ахво́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пакары́цца, -кару́ся, -ко́рышся, -ко́рыцца; зак.

1. каму-чаму. Падпарадкавацца чыёй-н. уладзе, волі.

Не пакорымся нахабным заваёўнікам.

2. чаму. Змірыцца з чым-н., адмовіўшыся ад супраціўлення чаму-н.

П. лёсу.

|| незак. пакара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́на, -ы, ж.

1. Зялёныя водарасці, якія плаваюць густой масай у стаячай і малапраточнай вадзе.

2. перан. Аб тым, што засмоктвае, аблытвае, пазбаўляе волі, свабоды дзеяння.

Ц. абывацельшчыны.

|| прым. ці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабро́м прысл. разм. im Guten (па-добраму); fréiwillig (па добрай волі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)