Прыво́лле ’шырокае адкрытае месца; прастора’; перан. ’адсутнасць абмежаванняў; свабода, воля’ (ТСБМ), прыво́лье ’прыволле’ (ТС). Суфіксальныя ўтварэнні ад прым. прыво́льны, які ад во́ля; параўн. рус. приво́лье, укр. приві́лля ’прыволле, раздолле’. Сюды ж прыволіца ’тс’ (Ласт.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валявы́ ’з моцнай воляй’ (КТС). Да воля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

volition [vəˈlɪʃn] n. fml во́ля, валявы́ ўчы́нак; жада́нне;

of one’s own volition па сваёй во́лі, добраахво́тна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stählern

a стальны́, сталёвы

ein ~er Wlle — стальна́я во́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Friheit

f -, -en

1) свабо́да, во́ля

2) сме́ласць, адва́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

will3 [wɪl] v. fml

1. жада́ць; пака́зваць во́лю, жада́нне;

He who wills success is halfway to it. Воля да перамогі – залог поспеху;

God has willed it so. На тое была воля Бога.

2. fml (to) завяшча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыве́т, ‑у, М ‑веце, м.

1. Тое, што і прывітанне (у 2 знач.). Прывет я шлю прыродзе, людзям І громам шумных навальніц. Колас. Воля, воля дарагая, Шлю з-за крат табе прывет! Таўлай.

2. Ласкавыя, добразычлівыя адносіны да каго‑н.; дружалюбны прыём каго‑н. [Маці:] — Добры чалавек у нас у сяле ў любой калгаснай хаце прывет і прытулак знойдзе. Краўчанка. Дарагі не абед, а прывет. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́льна ’павольна’ (Нас., Касп.); ’магчыма, дазволена’ (Нас.). Да воля (гл.). Параўн. таксама паволі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АБУЛІ́Я

(ад а... + грэч. bulē воля),

паталагічнае парушэнне псіхічнай рэгуляцыі дзеянняў, слабаволле, нерашучасць. Выяўляецца ў адсутнасці імкнення да дзейнасці, у няздольнасці прыняць рашэнне і ажыццявіць дзеянне, хоць неабходнасць яго ўсведамляецца. Назіраецца пры меланхоліі, іпахондрыі, неўрастэніі, можа быць выклікана таксама барацьбой уяўленняў і пачуццяў, перакананнем у марнасці ўсякага дзеяння. Абулію трэба адрозніваць ад слабаволля як рысы характару (гл. Воля).

т. 1, с. 47

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

opatrzność

ж. вышэйшая воля, вышэйшая сіла; божае наканаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)