at leisure

а) во́льны, незаня́ты

б) не сьпяша́ючыся, паво́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

disengaged

[,dɪsɪnˈgeɪdʒd]

adj.

1) во́льны, незаня́ты

2) вы́пушчаны, зво́льнены; адчэ́плены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

immune

[ɪˈmju:n]

adj.

1) неўспрыма́льны, адпо́рны, іму́нны

2) вы́звалены, во́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

off the hook

во́льны ад адка́знасьці; вы́круціўшыся зь бяды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́льна нареч.

1. свобо́дно, во́льно;

2. свобо́дно, непринуждённо, раско́ванно;

1, 2 см. во́льны;

3. воен., спорт. во́льно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дыма́р, ‑а, м.

Прылада для акурвання пчол дымам. [Міхалка] рассунуў рамкі, каб быў вольны праход пчолам, насыпаў у дымар гнілушак і падпаліў іх, надзеў сетку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Морны, морный ’свабодны, вольны’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, звязана генетычна з серб.-харв. о̏дморан ’які адпачыў, бадзёры’ < о̀дмор ’адпачынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэгра́цыявольны час, адпачынак; лёгкая праца’ (Нас.). Ст.-бел. рекрацыя ’тс’. Параўн. яшчэ славац. regrácia ’забава’. Гл. рэкрэацыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ngehemmt

1.

a бесперашко́дны, во́льны

2.

adv бесперашко́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

leger

[-'ʒε:r]

a

1) лёгкі, (зана́дта) во́льны

2) неаха́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)