здань, ‑і, ж.

Вобраз нябожчыка, які ўзнікае ва ўяўленні містычна настроеных або псіхічна хворых людзей; прывід. // Створаны ва ўяўленні вобраз таго, чаго ў сапраўднасці няма. Чароўная здань расплылася, мары спалохана зніклі, асталася горкая ява праўды. Скрыган. Цвярозыя думкі перамешваліся з абрыўкамі ўспамінаў, сапраўднае, перажытае чаргавалася з нейкімі зданямі, страшэннымі пачварамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канструктыві́зм, ‑у, м.

Фармалістычны напрамак у мастацтве і архітэктуры 20 ст., які адмаўляе ідэйны змест і падмяняе мастацкі вобраз абстракцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петыме́тр

(фр. petit-maître = франт)

уст. сатырычны вобраз маладога франта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зжы́цца, зжыву́ся, зжыве́шся, зжыве́цца; зжывёмся, зжывяце́ся, зжыву́цца; зжы́ўся, зжыла́ся, -ло́ся; зак.

1. з кім. Жывучы разам, звыкнуцца, здружыцца.

З. з новымі таварышамі.

2. перан., з чым. Прывыкнуць.

З. з абставінамі.

З. з вобразам (пра акцёра: пераўвасобіцца ў мастацкі вобраз).

|| незак. зжыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

portrait

[ˈpɔrtrət]

n.

1) партрэ́т -а m.

2) апіса́ньне (сло́вамі)

3) малю́нак, во́браз -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мы́сленны, ‑ая, ‑ае.

Які паўстае ў мыслях; уяўны. Мысленны вобраз. // Які не выказваецца ўголас, а існуе толькі ў мыслях. Мысленная размова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дза́ні

(іт. zanni = блазен)

вобраз слугі ў італьянскім тэатры камедыі масак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Image

['imi]

n -(s), -s

1) псіхал. во́браз, уяўле́нне

2) і́мідж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакана́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пераканаўчы. Нешматлікія, скупыя дэталі ствараюць пераканальны вобраз, у якім нявольнік уласнасці і чалавек жывуць побач. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

image [ˈɪmɪdʒ] n.

1. во́браз; выя́ва;

He is the spitting image of his father. Ён выліты бацька.

2. адбі́так (у люстэрку)

3. рэпута́цыя, і́мідж

4. ста́туя, скульпту́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)