ка́пер

(гал. kaper)

1) прыватнаўласніцкае судна, якое з ведама свайго ўрада займалася ў ваенны час захопам гандлёвых суднаў праціўніка (да 19 ст.);

2) уладальнік такога судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

announce

[əˈnaʊns]

v.t.

1) абвяшча́ць, паведамля́ць, падава́ць да ве́дама

to announce to the students — паве́даміць ву́чням

to announce the names of the members of the new cabinet — пада́ць да ве́дама про́зьвішчы сябро́ў но́вага кабінэ́ту

2) абвяшча́ць (нумары́ прагра́мы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недае́сці, ‑ем, ‑ясі, ‑есць; ‑ядзім, ‑ясце, ‑ядуць; пр. недаеў, ‑ела; заг. недаеш; зак.

Паесці недастаткова, не дасыта. — Калі чалавек паставіў сабе вялікую мэту, дык ён дзеля яе недаспіць, недаесць, вытрымае ўсё... Паслядовіч. Хутка.. [Міхаль] пачаў ездзіць у Маскву, Ленінград.. А ведама ж — дарога: і недаясі, і недаспіш. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сепара́тны

(лац. separatus = аддзелены)

1) асобны, адасоблены (напр. с-ая група);

2) які вядзецца, заключаецца без ведама і згоды саюзнікаў (напр. с. мір).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Zúleitung

f -, -en

1) тэх. (электры́чны) про́вад

2) (водаправо́дная) труба́

3) давядзе́нне да ве́дама

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knowledge

[ˈnɑ:lɪdʒ]

n.

1) ве́да f.; наву́ка f.

a branch of knowledge — галіна́ ве́ды

2) ве́даньне n., паінфармава́насьць f.

it came to my knowledge — Мне ста́ла ве́дама

to (the best of) my knowledge — нако́лькі мне ве́дама

3) знаёмства, ве́даньне n., ве́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

information [ˌɪnfəˈmeɪʃn] n. (on/about) паведамле́нне, зве́сткі, інфарма́цыя;

an interesting piece of information ціка́вая інфарма́цыя;

the information bureau бюро́ даве́дак;

information science comput. інфарма́тыка

♦

for your information infml да ва́шага ве́дама

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

публіка́цыя

(польск. publikacja, ад лац. publicatio)

1) аб’яўленне чаго-н. для агульнага ведама праз друк (напр. п. аб’явы);

2) друкаванне якіх-н. матэрыялаў у кнізе, газеце, часопісе;

3) тое, што апублікавана, выдадзена.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

publish

[ˈpʌblɪʃ]

v.t.

1) выпушча́ць, выпуска́ць; выдава́ць

The paper is published daily — Газэ́та выхо́дзіць штадня́

2) апавяшча́ць да агу́льнага ве́дама, публікава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

довести́ сов., в разн. знач. даве́сці;

довести́ до до́му даве́сці да ха́ты;

довести́ до слёз даве́сці да слёз;

◊

довести́ до све́дения даве́сці да ве́дама.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)