прывадны́ тэх Ántriebs-, Getríebe-, Transmissións-;

прывадны́ вал Ántriebswelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

korbowy

тэх. карданны;

wał korbowy — карданны вал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Érdwall

m -(e)s, -wälle земляны́ вал [на́сып]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wall

m -(e)s, Wälle вал, на́сып

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

калаўро́т, -а, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для ручнога прадзення кудзелі, якое прыводзіцца ў рух понажам.

2. Ручны сталярны інструмент для свідравання адтулін.

3. Прыстасаванне для падымання грузаў: вал з ручкай, на які намотваецца трос, ланцуг.

|| прым. калаўро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да знешняга жыцця акіяна; такі, які павінен быць на акіяне. Акіянскі вал. Акіянскі флот. Акіянскае падарожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Спец. Насыпаць вал вакол або ўздоўж чаго‑н., каб засцерагчы што‑н. ад паводкі і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывадны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да прывода ​2. Прывадны вал. Прывадны пас. // Які дзейнічае з дапамогай прывода. Прывадны насос. Прывадны молат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bank​3 [bæŋk] n.

1. бе́раг (ракі, канала)

2. вал, на́сып; да́мба; круты́ схіл

3. нано́с, зано́с; сумёты, гу́рбы сне́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вало́к 1 ’каток’ (Яруш., ДАБМ, 825). Да вал 3.

Вало́к 2 ’папярочная планка ў граблях’ (Шатал.); ’частка грабель’ (Выг. дыс.); ’ворчык’ (Мат.). Да вал 3.

Вало́к 3 ’доўгія вузкія кучы сена’ (БРС, КЭС, Янк.₂). Да вал 4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)