пульсава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.
1. Пра сэрца, артэрыі: мець пульс, біцца.
На скроні ледзь прыметна пульсавала жылка.
2. Праяўляцца з перыядычнымі зменамі ў сіле, напружанні і пад. (спец.).
|| наз. пульсава́нне, -я, н. і пульса́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
szamotać się
незак. тузацца, біцца, цягацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
галу́біцца, ‑біцца; незак.
Нар.-паэт. Мілавацца, песціць, лашчыць адзін аднаго. [Міхась (да Адася і Надзі):] Ну, галубкі, досыць галубіцца вам! Прызнавайцеся, калі вяселле ваша гуляем? Козел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́хкаць ’стукаць’, ’страляць (пра аўтаматычную зброю)’; ’пульсаваць, моцна біцца (пра сэрца)’, ’пра шум (у галаве, вушах і пад.)’ (ТСБМ), ’моцна біцца (пра сэрца)’ (навагр., З нар. сл.). Укр. та́хкати ’стукаць’. Гукапераймальнага паходжання, гл. тах, татах.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
калаці́цца, калачу́ся, кало́цішся, кало́ціцца; незак.
1. Дрыжаць, хістацца, трэсціся.
Сцены калоцяцца ад выбухаў.
К. ад страху.
Лісце калоціцца.
Сэрца моцна калоціцца.
2. Сварыцца, біцца (разм.).
3. перан. Непакоіцца, хвалявацца за каго-, што-н., клапаціцца аб кім-н.; ашчадна расходаваць.
К. за сваё дабро.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
страпяну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Страсянуцца, мімаволі ўздрыгнуць ад страху, узрушэння і пад.
С. ад нечаканасці.
Стаіць і не страпянецца (не зварухнецца). Сэрца страпянулася (пачало біцца мацней).
2. Хуткім рухам цела абтрэсціся (разм.).
Сабака страпянуўся ад вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Бу́кацца ’біцца лбамі’ (Нас., Шат.). Гукапераймальнае. Параўн. бу́кіш, бу́кта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тых — перадае гук ад біцця сэрца (Шат.; мсцісл., Нар. лекс.), тых‑тых ‘тс’ (Нас.), ‘так-так, стук-стук’ (Бяльк.). Гукапераймальныя ўтварэнні. Сюды ж ты́каць, ты́хыць, тыхъць ‘хутка дыхаць’, ‘тахаць, стукаць’, ‘вельмі часта біцца (аб сэрцы)’ (Нас., Яруш., Бяльк., Юрч., Байк. і Некр.; мёрск., Нар. сл.), ‘дрыжаць, калаціцца (пра рукі)’ (Варл.), ты́хкаць ‘біцца (пра сэрца)’ (Касп., Шат., Юрч., Яруш.), ‘цікаць, чыкаць’ (Некр. і Байк.), тыханне, ты́хання ‘біццё сэрца, тахканне’ (Бяльк., Байк. і Некр., Юрч. СНС), ‘пульс’ (Гарэц., Др.-Падб.); ты́хацца ‘няроўна біцца’ (Касп.), ты́хкацца ‘моцна біцца (пра сэрца)’ (Юрч. СНЛ); ты́хтання ‘біццё сэрца’ (Яруш.) — апошняе з інтэнсіўным суфіксам ‑т‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
come to blows
пача́ць біцца; пабі́цца, дайсьці да кулако́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pulsate
[ˈpʌlseɪt]
v.i.
1) бі́цца; пульсава́ць; трапята́цца
2) вібрава́ць; ківа́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)