Багі́ ’абразы’ (Інстр. II). Рус. бог, бо́ги, бога́, укр. біг ’тс’. Метафарычнае ўжыванне слова бог (гл.), вядомае ва ўсх.-слав. мовах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stwórca

м. творца, стваральнік; Бог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Плутон,

бог падземнага царства.

т. 12, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАСПО́ДЗЬ,

гл. ў арт. Бог.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пан,

бог лясоў і статкаў.

т. 12, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Род,

бог ва ўсходнеславянскай міфалогіі.

т. 13, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Янус,

старажытнарымскі бог.

т. 18, кн. 1, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

creator [kriˈeɪtə] n.

1. ствара́льнік, тво́рца, тварэ́ц

2. the Creator Бог, Тварэ́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Neptune [ˈneptju:n] n.

1. astron. (плане́та) Непту́н

2. myth. Непту́н (бог мораў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

providence [ˈprɒvɪdəns] n.

1. прадба́члівасць

2. Providence relig. вышэ́йшая (бо́ская) во́ля; Бог

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)