brazen

[ˈbreɪzən]

adj.

1) бессаро́мны, наха́бны

2) го́ласны й рэ́зкі

3) мо́сяжны, медзяны́

4) медзяно́га ко́леру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Донжуа́н ’донжуан’ (БРС). Рус. донжуа́н, укр. донжуа́н ’тс’. Ад уласнага імя Дон Жуан (Дон Хуан). Літаратурны герой, уведзены ў іспанскую літаратуру Цірса дэ Маліна (Tirso de Molina), ’бессаромны спакуснік’. Гл. Meyers Neues Lexikon, 2. Aufl., Bd. 3. Leipzig, 1972, с. 656a.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нахра́пнік ’зацяжны дождж’ (Ян.). Тлумачыцца, як пераноснае ўжыванне, відаць, ад нахрапнік ’нахабнік’: Вот ужэ дождж, такі нахрапнік, погноіць усе (там жа, 212), параўн. рус. нахрапникбессаромны чалавек, нахабнік’; аднак не выключана, што ў аснове дзеяслоў накра́пваць ’патроху капаць’, ад кра́паць ’капаць, імжэць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shameless

[ˈʃeɪmləs]

adj.

1) бессаро́мны; наха́бны

2) непрысто́йны, пазба́ўлены пачуцьця́ со́раму, сараматны́

a shameless person — сараматні́к, сараматні́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brassy [ˈbrɑ:si] adj.

1. гу́чны і рэ́зкі (пра музыку і голас)

2. я́рка-ме́днага ко́леру

3. бессаро́мны, наха́бны

4. апра́нутая безгусто́ўна, але́ з мэ́тай быць сексуа́льна прыва́бнай (пра жанчын)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bold-faced

[ˈboʊldfeɪst]

adj.

1) наха́бны; бессаро́мны

a bold-faced lie — бессаро́мная хлусьня́

2)

а) тлу́сты (пра шрыфт)

б) набра́ны тлу́стым шры́фтам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brassy

[ˈbræsi]

adj.

1) ме́дны, масяжо́вы

2) Figur. гу́чны й рэ́зкі

a brassy voice — рэ́зкі, гу́чны го́лас

3) informal бессаро́мны, наха́бны

a brassy manner — бессаро́мныя, раьвя́зныя мане́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наха́бны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца нахабствам; бесцырымонны, бессаромны. Нахабныя дамаганні. □ [Адам:] — Ёсць, брат, у горадзе людзі, якія не пакарыліся і не пакарацца нахабным заваёўнікам... Якімовіч. Я хлопец сціплы і не нахабны, можна сказаць, сарамлівы і нясмелы. Чарнышэвіч. // Назойлівы, неадчэпны (пра жывёл, птушак, насякомых). Дзверы ў сенцы яшчэ не адчынены, ды каля парога, на траве, стракаціць ужо і настойліва кланяецца хаце вечна галодная, нахабная арава качак. Брыль. // Які выражае нахабства. Нахабны тон. Нахабны выгляд. □ Лена адвярнулася: вельмі ж нахабны позірк у гэтага «казла», як называлі Вадзягу ў сяле. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miedziany

miedzian|y

медны, мядзяны;

blacha ~a — ліставая медзь;

ruda ~a — медная руда;

człowiek o ~ym czole — бессаромны (несумленны) чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brass [brɑ:s] n.

1. лату́нь, жо́ўтая медзь; рэч з лату́ні

2. гру́па ме́дных музы́чных інструме́нтаў (у аркестры); аркестра́нты гэ́тай гру́пы

3. мемарыя́льная до́шка (у храме)

4. BrE, infml, dated гро́шы

5. AmE, infml ва́жныя асо́бы

6. наха́бства

7. нячу́ласць

as bold as brass бессаро́мны, наха́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)