няўхі́льныúnentwegt; únbe¦irrt; nicht ábweichend; stétig, únablässig (бесперапынны);
няўхі́льны рост праду́кцыі das stéte Wáchstum der Produktión
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
свіп-генера́тар
(ад англ. sweep = бесперапынны рух + генератар)
генератар электрамагнітных ваганняў, частата якіх аўтаматычна змяняецца ў пэўных межах; прымяняецца ў вымяральнай апаратуры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Пастая́нне ’даўгавечнасць чаго-н.’ (Шат.). Славен.postą‑ janje, серб.-харв.nöcTojan > e ’існаванне’. Семантыка бел. лексемы аформілася на бел. тэрыторыі пры ад’ідэацыі ц.-слав.посто*&ни* < постопти ’вытрымаць, працягвацца, пратрымацца’ і бел.-рус.пастаянны — постоянный ’бесперапынны, нязменны, разлічаны на доўгі час’. Апошняя лексема, як і пастаянства ’няспыннасць, нязменнасць’, ’вернасць, адданасць’ (ТСБМ), прыйшлі праз рус., ц.-слав. з паўднёваславянскіх моў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unaufhö́rlich, únaufhörlich
1.
a безупы́нны, бесперапы́нны
2.
adv бесперапы́нна; без сто́мы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АГО́НЬ
(ваен.),
стральба з розных відаў агнястрэльнай зброі, адзін з асн. сродкаў знішчэння і паражэння праціўніка.
Адрозніваюць агонь адзіночнымі выстраламі, залпавы, бесперапынны; па напрамках — перакрыжаваны, франтальны, флангавы; можа быць беглы, кінжальны, масіраваны, метадычны і інш., з артыл. сістэм — сканцэнтраваны, рухомы і нерухомы загараджальны, паслядоўны, агнявы вал і інш. Агонь уключае таксама пуск ракет у звычайным начынні.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
безупы́нны, ‑ая, ‑ае.
Пастаянны, бесперапынны. Бабка Наста гаварыла доўга і многа.. Гутарка лілася безупынным зацяжным восеньскім дожджыкам.Колас.У вершалінах старых хвояў стаяў безупынны і роўны, як вечнасць, шум.Чорны.// Які часта паўтараецца, адбываецца бесперастанку. [Ганна Сяргееўна].. успамінала безупынныя бамбёжкі Масквы, мітуслівы натоўп на вуліцах.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
un=
прыстаўка прыметнікаў і прыслоўяў, паказвае адмаўленне: únabhängig незале́жны; únaufhörlich бесперапы́нны (-нна)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пастая́нны, -ая, -ае.
1. Нязменны і аднолькавы заўсёды, бесперапынны.
Прырода на Зямлі знаходзіцца ў пастаянным развіцці.
Пастаянная велічыня (у матэматыцы). П. ток (у адрозненне ад пераменнага). Пастаянная армія (армія мірнага часу). П. капітал (частка капіталу, што затрачваецца на сродкі вытворчасці і застаецца нязменнай у працэсе вытворчасці). П. заказчык у атэлье.
2. Разлічаны на доўгі тэрмін, не часовы.
Пастаянная работа.
П. жыхар.
3. Не зменлівы, цвёрды.
П. погляд на рэчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
unbroken[ʌnˈbrəʊkn]adj.
1.бесперапы́нны, няспы́нны, безупы́нны;
ten hours of unbroken sleep дзе́сяць гадзі́н без про́сыпу
2. непабі́ты (рэкорд)
3. неўтаймава́ны;
an unbroken horse неаб’е́зджаны конь
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сту́кат, ‑у, М ‑каце, м.
Моцны бесперапынны стук. Стукат і грукат, Машыны навокал снуюць.Астрэйка.Праз гэты грукат, да якога тут даўно прывыклі і людзі, і коні, і птушкі, сёння прабіваецца бадзёры стукат малатка па жалезе, нагадваючы мінулую касавіцу.Брыль.Брук грыміць стукатам колаў і конскіх падкоў.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)