двухгадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў дзве гадзіны. Двухгадзінная прамова. // Разм. Які прыбывае (адбывае) ў дзве гадзіны па раскладу (пра поезд, параход і пад.). Двухгадзінны аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присыла́ть несов., в разн. знач. прысыла́ць;

присыла́ть пода́рки прысыла́ць падару́нкі;

за прие́зжими присыла́ли авто́бус па прые́зджых прысыла́лі аўто́бус;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

charter​2 [ˈtʃɑ:tə] v.

1. заказа́ць, наня́ць, узя́ць напрака́т (самалёт, аўтобус); (за)фрахтава́ць (судна)

2. дава́ць, дарава́ць прывіле́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wsiąść

зак. сесці (у аўтобус, трамвай і да т.п..)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трыцца́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Тое, што і трыццацірублёўка. // Назва розных прадметаў (аўтобус, тралейбус маршруту № 30 і пад.), якія нумаруюцца лічбай 30.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́зці сов.

1. довезти́;

аўто́бус давязе́ вас да вакза́ла — авто́бус довезёт вас до вокза́ла;

2. (привезти недостающее) довезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

half-hourly​1 [ˌhɑ:fˈaʊəli] adj. які́ адбываецца ко́жныя паўгадзі́ны;

a half-hourly bus аўто́бус, які́ курсіруе праз ко́жныя паўгадзі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экску́рсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Паездка (калектыўная ці індывідуальная) куды-н., наведванне чаго-н. з навуковай, адукацыйнай ці іншай мэтай.

Э. ў музей.

Паехаць на экскурсію ў Мінск.

2. Група ўдзельнікаў такой паездкі, такога наведвання (разм.).

|| прым. экскурсі́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Э. аўтобус.

Э. сезон.

Экскурсійнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаэкспрэ́с

(ад аўта- + экспрэс)

аўтобус, які рухаецца па маршруце з павышанай хуткасцю, без прыпынкаў або з мінімальнай колькасцю іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

В. бочку з падвала.

В. калёсы на двор.

2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).

На плошчу выкаціў аўтобус.

3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).

Пажар выкаціў палавіну вёскі.

◊

Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.

|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)