бронеаўтамабі́ль, ‑я, м.

Баявы браніраваны аўтамабіль, прызначаны для разведкі, аховы і сувязі; бранявік; бронемашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карт, ‑а, М ‑рце, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

[Англ. cart.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малатана́жны, ‑ая, ‑ае.

З малым танажом (пра судна, вагон, аўтамабіль і пад.). Малатанажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегахо́д м тэх (аўтамабіль) schnéegängiges Fáhrzeug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Легкаві́чка ’легкавы аўтамабіль’ (раг., Мат. Гом.) — у выніку кантамінацыі легкавік і легкавушка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

панеляво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль з нізкай грузавой платформай, прызначаны для перавозкі панелей сцен і перакрыццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піка́п, ‑а, м.

Невялікі аўтамабіль, звычайна з адкрытым кузавам, прызначаным для перавозкі грузаў і пасажыраў.

[Англ. pick-up.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохме́сны, ‑ая, ‑ае.

З месцамі для чатырох, які мае чатыры месцы. Чатырохмеснае купэ. Чатырохмесны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)