Абшва́біць ’абакрасці, абыграць’ (Нас.), відаць < польск. oszwabić ’ашукаць’ да szwab ’шваб, пагардлівая назва немца’. Параўн., аднак, бел. шваб, швабіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абме́раць, -аю, -аеш, -ае; -раны; зак., каго-што.

1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).

2. Адмераць менш, чым трэба, ашукаць. А. пакупніка.

|| незак. абме́рваць, -аю, -аеш, -ае і абмяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абме́р, -у, м. і абме́рванне, -я, н.

|| прым. абме́рны, -ая, -ае. Абмерная вяроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

змахлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Разм. Зрабіць несумленны ўчынак; ашукаць, зжульнічаць. Вельмі часта Андрэйка імкнуўся змахляваць, спрачаўся, даводзіў, што мяч забіты правільна, і тут жа падміргваў Валодзьку: маўляў, падтрымай. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Крыху ашукаць. Прадам бульбу, прадам жыта, Абы было шыта-крыта... — зачаў Янка другую песню. — Глядзі, каб не падашукалі! — перасцярог яго Андрэй Падгорны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прышы́бці ’забіць’ (узд., Жд. 2), прышы́бнуць перан. ’прыгнясці’ (паст., Сл. ПЗБ), прышыбну́ць ’ашукаць, абмануць’ (Бяльк.), прышыба́ць ’хутка дабірацца’ (Мат. Гом.). Гл. шыбаць, шыбава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bujnąć

зак.

1. закалыхаць;

2. ашукаць; падмануць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pull the wool over someone’s eyes

informal

пусьці́ць дым у во́чы, ашука́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падсе́дзець, ‑седжу, ‑седзіш, ‑седзіць; зак., каго.

Разм. Пашкодзіць каму‑н. у чым‑н., ашукаць. [Антон:] — Мне дзядуля часта расказваў пра вашу паездку. [Яўхім:] — Мусіць, і пра жуліка табе гаварыў, як той падседзеў нас? Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heréinlegen

vt

1) укла́дваць, уклада́ць

2) падве́сці; падману́ць, ашука́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абве́сці, ✂; зак.

  1. Правесці вакол або міма чаго-н.

    • А. вакол возера.

  2. У футболе, хакеі: ведучы мяч, шайбу, абысці праціўніка.

  3. каго-што і без дапаўнення. Правесці чым-н. вакол чаго-н., зрабіць кругавы рух.

    • А. указкаю граніцы краіны.

  4. Водзячы каго-н., пабываць у многіх месцах.

    • А. дзяцей па ўсіх музеях.

  5. што чым. Акружыць, абрысаваць што-н.

    • А. талерку залатым абадком.

  6. што чым. Абнесці, абгарадзіць чым-н. навокал.

    • А. плотам агарод.

  7. Абдурыць, ашукаць (разм.).

    • А. пакупніка.

◊

  • Абвесці вакол пальца каго (разм.) — спрытна, хітра, ашукаць каго-н.

|| незак. абводзіць, ✂.

|| наз. абвядзенне, ✂, абвод, ✂ і абводка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)