жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Прафесійны яздок на конных скачках.

2. У цырку — артыст, які на неасядланым кані выконвае акрабатычныя трукі.

|| прым. жаке́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які з высокім майстэрствам чытае творы мастацкай літаратуры; артыст, дэкламатар.

|| ж. чыта́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. чыта́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

студы́ец, -ды́йца, мн.ы́йцы, -ды́йцаў, м.

Вучань студыі (у 3 знач.), а таксама артыст студыі (у 4 знач.).

|| ж. студы́йка, -і, ДМы́йцы, мн. -і, -ды́ек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schuspieler

m -s, - акцёр, [акто́р], арты́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vlkskünstler

m -s, - наро́дны арты́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Balltttänzer

m -s, - арты́ст бале́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lienkünstler

m -s, - арты́ст-ама́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

басі́сты, -ая, -ае (разм.).

1. Нізкі па гуку, з характэрным для баса тэмбрам.

Б. голас.

2. Які валодае басам.

Б. артыст.

|| наз. басі́стасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.

Артыст філармоніі.

2. Канцэртная зала такой установы.

|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.

Ф. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

world-beater [ˈwɜ:ldˌbi:tə] n.

1. чэмпіён све́ту

2. арты́ст, музыка́нт і да т.п. сусве́тнага значэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)