доблесны, ‑ая, ‑ае.
Высок. Які славіцца подзвігамі; адважны, мужны, геройскі. Доблесная армія. ▪ Навекі слава доблесным салдатам, Што пераможна йшлі за свой народ. Панчанка. // Поўны доблесці. Доблесны подзвіг. // Самаадданы, накіраваны на дасягненне якой‑н. высокай мэты. Доблесная праца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгулярны, ‑ая, ‑ае.
1. Які раўнамерна і правільна адбываецца праз пэўныя прамежкі часу. Рэгулярная інфармацыя. Рэгулярныя заняткі.
2. Які мае цвёрда ўстаноўленую пастаянную арганізацыю і сістэматычны курс ваеннага навучання (пра армію, войска і пад.). Рэгулярная армія. Рэгулярныя войскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
SA
1. (пісьмовае скар. ад Salvation Army) relig. А́рмія выратава́ння
2. (пісьмовае скар. ад South Africa, South America, South Australia) Паўднёвая А́фрыка, Паўднёвая Аме́рыка, Паўднёвая Аўстра́лія
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
маналітны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца маналітам. Маналітная парода.
2. перан. Моцна згуртаваны. Гэта была маналітная армія старых і юных, спалучэнне пачынальнікаў і завяршальнікаў адной вялікай ідэі, ідэі Леніна. Мікуліч. // Цэласны, з’яднаны. Літаратура сацыялістычнага рэалізму — маналітная па ідэйнай накіраванасці, па ідэалу. Адамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цап, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. цапаць — цапнуць. Засунеш руку ў нару, а рак цап за пальцы кляшнёй. Лынькоў. [Маляўка:] — Вось прыйдзе хутка наша армія. Тады мы гатовы зруб з лесу цап — ды адразу на калгасную сядзібу. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгуля́рны
(лац. regularis = правільны)
1) раўнамерны, які адбываецца праз пэўныя прамежкі часу (напр. р-ая інфармацыя);
2) пастаянны, арганізаваны па ўсіх правілах (напр. р-ая армія).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дзе́ючы hándelnd; funktioníerend; wírkend; gültig, wírksam (закон);
мо́цна дзе́ючыя сро́дкі dúrchschlagende [stark wírkende] Míttel;
дзе́ючая а́рмія Éinsatzarmee f -, -n;
дзе́ючая сі́ла wírkende Kraft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
войска, ‑а, н.
Узброеныя сілы дзяржавы або частка іх; армія. Рэгулярнае войска. Тэрытарыяльнае войска. Сухапутныя войскі. ▪ [Маці:] — Смела йдзі, сынок, у войска, Барані ты волю. Чарот.
•••
Кадравае войска — пастаяннае рэгулярнае войска, якое ў мірны час мае няпоўны састаў афіцэраў і сержантаў (кадраў) для падрыхтоўкі штогодніх прызываў радавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ration2 [ˈræʃn] v.
1. выдава́ць паёк
2. забяспе́чваць харчава́ннем;
The army is well rationed. Армія добра забяспечваецца харчаваннем.
3. нармірава́ць; размярко́ўваць па ка́ртках;
Bread was rationed. Хлеб выдаваўся па картках.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
army
[ˈɑ:rmi]n., pl. -mies
1) а́рмія f.; во́йска n.
2) Figur. мно́ства n., вялі́кая ко́лькасьць
an army of ants — мно́ства мура́шак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)