1. Выканаць, ажыццявіць чыё‑н. патрабаванне, жаданне і пад. Задаволіць попыт спажыўцоў. □ Нікіфаровіч ахвотна задаволіў .. просьбу [Шавейкі].Броўка.// Заспакоіць, наталіць. Хлопцы ж, сярод іх і Барыс, мелі добры апетыт, але не заўсёды мелі чым яго задаволіць.Лось.Я застаюся адна. І ніяк не магу задаволіць сваю прафесійную цікавасць: з кім я еду, хто мой сусед...Васілевіч.
2. Даць, прынесці каму‑н. задавальненне чым‑н. Адказ зусім задаволіў маладую жанчыну, а Пракоп адчуў некаторую палёгку.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхо́дзіцьнесов., в разн. знач. приходи́ть; (о поезде, пароходе — ещё) прибыва́ть; (о поре года, погоде и т.п. — ещё) наступа́ть, настава́ть; см. прыйсці́;
◊ апеты́т п. у час яды́ — посл. аппети́т прихо́дит во вре́мя еды́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́ўчы wölfísch, Wolfs ;
во́ўчая я́гада Séidelbast m -es, -e (куст);
во́ўчая па́шчамед Wólfsrachen m -s, -;
во́ўчая ямавайск Wólfsgrube f -, -n;
во́ўчы апеты́тразм Bärenhunger m;
во́ўчы біле́тперан Spérrschein m -(e)s, -e, Zúlassungssperre f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
воўк, ваўка́і во́ўка, мн. ваўкі́, ваўко́ў, м.
Драпежная жывёліна сямейства сабачых, звычайна шэрай масці.
Колькі ваўка ні кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць (прыказка). І ваўкі сыты і авечкі цэлы (прымаўка). Хоць воўкам вый (вельмі дрэнна, бязвыхаднае становішча). Воўкам глядзець (пазіраць) (глядзець панура, варожа).
◊
Біты воўк (разм.) — пра бывалага, вопытнага чалавека.
Марскі воўк (разм., адабр.) — пра бывалага, вопытнага марака.
Воўчы білет (пашпарт) — у царскай Расіі: дакумент з адзнакай паліцыі аб палітычнай ненадзейнасці яго ўласніка.
Воўчы закон — беззаконне, якое падтрымліваецца грубым насіллем.
Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Смак ‘адчуванне ў роце ад ежы, пітва і інш.’, ‘апетыт’, ‘задавальненне, ахвота’ (ТСБМ, Шымк. Собр., Нас., Ласт., Гарэц., Касп., Байк. і Некр., Шат., Растарг., Стан., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ТС), смо́кі ‘прысмакі’ (Скарбы, Барад.). Як і рус.смак і роднасныя праз польск.smak з ст.-в.-ням.gismac або с.-в.-ням.gesmac(h) ‘смак’; гл. Кюнэ, Poln., 97; Міклашыч, 309; Брукнер, 503; Фасмер, 3, 683. Паводле Маньчака (ABSl, 21, 302), з ст.-в.-ням. або с.-в.-ням.smac ‘тс’. З польскай паходзяць смачны < smaczny і смакава́ць < smakować; гл. Праабражэнскі, 2, 334; Фасмер, там жа. Ст.-бел.смакъ (XV ст.) і смаковати (XVI ст.) паходзяць з ст.-польск.smak і smakować (Булыка, Лекс. запазыч., 128, 189).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перабіва́ць, перабі́ць
1. (разбіваць) zerbréchen* vt, zerschlágen* vt, kurz und klein schlágen*;
2. (ворагаўі г. д.) erschlágen* vt, níedermetzeln vt;
3.разм (перапыніць) unterbréchen* vt; das Wort ábschneiden*, ins Wort fállen (каго-нD);
перабіва́ць сабе́апеты́т sich (D) den Appetit verdérben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Crescit amor nummi, quantum ipsa pecunia crescit
Расце любоў да грошай, калі яны павялічваюцца.
Растёт любовь к деньгам по мере их приращения.
бел. Чым больш маеш, тым больш жадаеш. Чым больш маем, тым больш хціўшымі бываем. Апетыт прыходзіць у час яды. Грошы/багацце ‒ што салёная вада: чым больш яе п’еш, тым больш піць хочацца.
рус. Аппетит приходит во время еды. Денег вволю, а ещё б поболе. Много, много, а ещё бы столько. Сколько собаке не хватать, а сытой не бывать.
фр. L’appétit vient en mangeant (Аппетит приходит во время еды). L’avarice est comme le feu: plus on y met du bois plus il brûle (Жадность как огонь: чем больше подбрасываешь дров, тем сильнее он горит).
англ. Much will have more (Чем больше есть, тем больше хочется). Appetite comes with eating (Аппетит приходит во время еды).
нем. Der Appetit kommt mit dem Essen (Аппетит приходит с едой).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
раздражні́цьсов.
1. раздразни́ть;
р. зве́ра — раздразни́ть зве́ря;
2. (привести в состояние негодования, неудовольствия) рассерди́ть; разозли́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
1.што і чаго. Пасучыся, стаць тлустым, прыбавіць у вазе (пра жывёлу). //Разм. Ад спакойнага, добрага жыцця стаць, зрабіцца поўным, тлустым (пра чалавека).
2.што. Разм. Гуляючы, набыць што‑н. Нагуляць апетыт.//каго-што. Груб. Стаць цяжарнай, нарадзіць дзіця, не будучы замужам. — Хэ, — абазваўся другі голас, — ціхая-ціхая [Люба], а чэрава нагуляла.Чорны.
3.што і чаго. Разм. Гуляючы ў якую‑н. гульню, выйграць што‑н. Нагуляць грошай.
4.Разм. Правесці нейкі час гуляючы; нагуляцца (у 1 знач.). Па Федзьку выходзіў бацька з папружкаю. — Я вось табе нагуляю, — гаварыў ён, складваючы папружку ўдвая.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2. Давесці да стану нервовага ўзбуджэння; раззлаваць. [Дзед:] — Нечым не дагадзіў, сам не ведаю, як раздражніў.. [пчол].Рылько.У двары [Мішка] прычапіўся да свайго трохгадовага сына, раздражніў яго, і той загарлапаніў на ўвесь падворак.Ракітны.
3.Разм. Выклікаць, распаліць (якое‑н. жаданне). Раздражніць апетыт. □ — Кубкам забеленага пойла, што яны ўвальюць табе ў страўнік праз гумавую кішку, не заспакояць, а нанава раздражняць прагу да ежы.Машара.// Заахвоціць, схіліць да чаго‑н. Сваёю зухаватасцю [мужчыны] раздражнілі іншых — і хутка на вуліцы зрабіўся карагод.Гартны.