напаўаго́лены, ‑ая, ‑ае.

Амаль аголены. Напаўаголеныя галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Амаль жабрацкі. Напаўжабрацкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўзасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Амаль засохлы. Напаўзасохлае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўаго́лены, ‑ая, ‑ае.

Амаль аголены. Паўаголеныя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малем ’амаль’ (драг., КЭС). З польск. malem, ст.-польск. malem ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўка́зачны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на казку, амаль казачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзасло́нены, ‑ая, ‑ае.

Амаль заслонены, не зусім заслонены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнепрыто́мны, ‑ая, ‑ае.

Амаль непрытомны, не зусім прытомны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Амаль празрысты, не зусім празрысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўрасчы́нены, ‑ая, ‑ае.

Амаль расчынены, не зусім расчынены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)