utility​2 [ju:ˈtɪləti] adj. дапамо́жны;

a utility actor акцёр друго́га саста́ву;

utility workers падсо́бныя рабо́чыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

versatile [ˈvɜ:sətaɪl] adj.

1. рознабако́вы (талент);

a versatile actor акцёр без амплуа́

2. універса́льны (інструмент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гістрыён

(лац. histrio, -onis = акцёр)

1) вандроўны камедыянт у Стараж. Рыме;

2) вандроўны спявак, музыкант, акцёр, акрабат у сярэдневяковай Еўропе (параўн. жанглёр 1, шпільман).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

comic​2 [ˈkɒmɪk] adj.

1. камі́чны, заба́ўны, сме́шны, гумарысты́чны

2. камеды́йны;

a comic actor камеды́йны акцёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

narrator [nəˈreɪtə] n.

1. апавяда́льнік; апавяда́льніца; раска́зчык; раска́зчыца

2. ды́ктар; акцёр, які́ чытае тэкст ад а́ўтара

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Жураўлёў Дзмітрый Мікалаевіч,

расійскі акцёр.

т. 6, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

марыяне́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Тэатральная лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання.

2. перан. Чалавек, урад, які слепа дзейнічае па ўказцы, па волі іншых.

[Фр. marionnette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рае́шнік, ‑а, м.

1. Акцёр, які паказвае раёк ​1 (у 1, 2 знач.).

2. Рыфмаваны, пераважна сатырычны маналог на злабадзённую тэму. Часта мы працавалі разам, выкарыстоўваючы формы раешніка і прыпеўкі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марыяне́тка ’тэатральная лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання’ (ТСБМ). Праз польск. ці рус. мову з франц. marionette ’тс’, экспрэсіўнага вытворнага ад Marion, якое да імені Marie (Фасмер, 2, 573). Даль (2, 782) выводзіць лексему ад імя італьянца Marioni.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

principal​1 [ˈprɪnsəpl] n.

1. BrE рэ́ктар; дырэ́ктар (каледжа, школы)

2. капіта́л

3. вяду́чы акцёр або́ музыка́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)