odchodzić

незак. адыходзіць, выходзіць; пакідаць;

odchodzić od zmysłów — з’язджаць з глузду, вар’яцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cofać się

незак. адступаць, саступаць; вяртацца; падавацца (назад, задам); адыходзіць (назад, задам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эльдара́да, нескл., н.

Краіна казачных багаццяў і цудаў. Погляд з горада ў вёску ўзнікае тут [у паэме «Новая зямля»] зусім не як плач па тым, што адыходзіць, і не дзеля малявання эльдарада ці ідылій, якіх у вёсцы на самай справе не было. Лойка. // перан. Месца, дзе ў дастатку знаходзіцца што‑н.

[Ад ісп. el dorado — залатая краіна, якую шукалі іспанцы пры заваяванні Паўднёвай Амерыкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плеяха́зій

(ад гр. pleion = большы + chasis = раздзяленне)

тып суквецця, у якім ад галоўнай восі з вяршыннай кветкай адыходзіць больш дзвюх перарастаючых яе бакавых восяў (напр. у малачаю).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

estrange

[ˈestreɪndʒ]

v.t.

1) адчужа́ць, адштурхо́ўваць, аддаля́ць

2) пакіда́ць, адыхо́дзіць ад чаго́

estranged from politics — адыйшо́ў ад палі́тыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sneak​2 [sni:k] v.

1. падкра́двацца, кра́сціся

2. BrE, dated (on) дано́сіць, нагаво́рваць, намаўля́ць

sneak in [ˌsni:kˈɪn] phr. v. пракрада́цца, пракра́двацца

sneak off [ˌsni:kˈɒf] phr. v. адыхо́дзіць крадко́м, упо́тай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ДЖЭ́ЛАМ,

рака ў Індыі і Пакістане, правы прыток р. Чынаб (бас. Інда). Даўж. 810 км, пл. бас. 55,3 тыс. км​2.

Пачынаецца ў хр. Пір-Панджал (Цэнтр. Гімалаі), перасякае Кашмірскую даліну, Паўн. і Зах. Гімалаі, цячэ па раўнінах Пенджаба. Сярэдні расход вады каля 900 м​3/с. Летняя паводка. Ад Дж. адыходзіць сетка арашальных каналаў. Суднаходная ў ніжнім цячэнні. ГЭС. На Дж. — гарады Срынагар (Індыя), Джэлам (Пакістан).

т. 6, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

odbiegać

незак.

1. адбягаць, адыходзіць;

2. адхіляцца;

odbiegać od tematu — адхіляцца ад тэмы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Патрэ́п’е, патрэпле, патрапце, патріпʼя, патрэпʼя, питрупя ’пачассе, ачоскі, горшы гатунак ільну, канапель, які адыходзіць пры трапанні’ (Янк. 2, Юрч., Бяльк., Сл. ПЗБ, Мат. Гом., Мат. Маг.; КЭС, лаг.; ушац., КЭС; паўн.-усх., КЭС, бялын., Янк. 3.), ’першы ачос ільну’ (Касп.). Утворана пры дапамозе суфікса ‑ьje ад патрапаць (Борысь, Prefiks., 33). Параўн. таксама патрапкі (гл.). Сюды ж патрапляй (пра нітку), ’недабраякасны’ (светлаг., Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

deviate

[ˈdi:vieɪt]

v.

1) адыхо́дзіць, адхіля́цца (ад кіру́нку, пра́ўды)

2) адступа́цца (ад пля́ну, пра́віла)

3) заваро́чваць (з даро́гі); адхіля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)