лу́за, ‑ы, ж.
Адтуліна на краі більярднага стала, у якую падае шар. Забіць шар у лугу.
[Польск. łuza.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыф², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.
Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).
|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шпур, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Цыліндрычная адтуліна, якая прасвідроўваецца ў горнай пародзе для размяшчэння выбуховага рэчыва, а таксама наогул зробленая свердлам вузкая свідравіна.
|| прым. шпуравы́, -а́я, -о́е.
Шпуравая свідравіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свідраві́на, ‑ы, ж.
Адтуліна, зробленая шляхам свідравання. На месцы былой пустошкі са свідравіны б’е нафтавы фантан. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дупло́, -а́, мн. ду́плы і (з ліч. 2, 3, 4) дуплы́, ду́плаў, н.
1. Пустата ў ствале дрэва на месцы выгніўшай драўніны.
Вавёрка жыве ў дупле.
2. Адтуліна, дзірка ў зубе (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пралёт ’скразная адтуліна, праём’ (ТСБМ), ’франтон’ (віц., ДАБМ, камент., 778), ’градка, рад’ (Сцяшк. Сл.). Рус. проле́т ’скразная адтуліна, праём’, укр. проліт ’тс’, ’дыяметр’, польск. przelot тэхн. ’адтуліна’, ’дыяметр (трубы, канала)’, чэш. průdet ’пералёт’, серб.-харв. пролет ’тс’. Бязафіксны назоўнік ад праляцець < ляцець. Значэнне ’адтуліна, праём’ — праз прамежкавае значэнне ’адтуліна, праём для пралёта, прахода’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slot [slɒt] n. паз, прарэ́з; адту́ліна, шчы́ліна;
put a coin in the slot кіда́ць мане́ту ў аўтама́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зеў, зева, м.
1. Адтуліна, якая вядзе з рота ў глотку. Поласць зева.
2. перан. Адтуліна, жарало. Зеў люка. Зеў печы. Зеў пячоры.
3. Спец. Прастора паміж двума слаямі асновы ў кроснах, дзе праходзіць чаўнок.
•••
Ільвіны (львіны) зеў — травяністая расліна з кветкамі, якія нагадваюць адкрытую пашчу льва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывадны́, ‑ая, ‑ое.
Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіга́т, ‑а, М ‑гаце, м.
Спец. Адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.
[Гал. spiegat або spuigat.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)