fact-finding [ˈfæktˌfaɪndɪŋ] adj. які́ збірае інфарма́цыю адно́сна канкрэ́тнай сітуа́цыі;

a factfinding mission/visit мі́сія/візі́т з мэ́тай збо́ру інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

relatively [ˈrelətɪvli] adv. адно́сна, параўна́ўча, параўна́льна;

a relatively useful contraption даво́лі кары́сная прыла́да

♦

relatively speaking уво́гуле, нао́гул; ула́сна ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Betréff

in dem ~ (G) — адно́сна, нако́нт, што ты́чыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bez.

=

1.

bezahlt – камерц. заплачана

2.

bezüglich – адносна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нівелі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., што.

1. Вызначыць (вызначаць) спецыяльнымі прыборамі вышыню пунктаў зямной паверхні над узроўнем мора або адносна якой-н. пэўнай вышыні (спец.).

2. перан. Ураўноўваючы, згладзіць (згладжваць), знішчыць (знішчаць) адрозненні паміж кім-, чым-н.

Н. асаблівасці.

|| наз. нівелі́раванне, -я, н. і нівеліро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інварыянтнасць,

у фізіцы, нязменнасць аб’екта адносна пэўных пераўтварэнняў.

т. 7, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

узвышша,

участак зямной паверхні, прыўзняты адносна прылеглай тэрыторыі.

т. 16, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

considering

[kənˈsɪdərɪŋ]

1.

prep.

беручы́ пад ува́гу, ма́ючы на ўва́зе

2.

adv.

беручы́ пад ува́гу абста́віны; адно́сна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змо́віцца, змоўлюся, змовішся, змовіцца; зак.

Дагаварыцца, дамовіцца адносна якіх‑н. дзеянняў. Ліпачка не магла ўтаіць ад бацькі, што яны змовіліся ў школе кожны дзень па чарзе насіць на Арцюхову магілу кветкі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

існава́ць, існу́ю і існую́, існу́еш і існуе́ш, існу́е і існуе́; існу́й; незак.

1. Быць у наяўнасці; мецца.

Існуюць розныя думкі адносна гэтага.

2. чым і на што. Здабываць сродкі для жыцця якім-н. чынам.

І. на сродкі бацькоў.

3. Жыць няпоўным жыццём, без радасці, без задавальнення.

Не жыў, а існаваў.

|| наз. існава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)