toad [təʊd] n.
1. zool. рапу́ха
2. infml агі́дны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
despicable [dɪˈspɪkəbl] adj. fml агі́дны;
a despicable crime агі́днае злачы́нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cursed [kɜ:st] adj.
1. пракля́ты, акая́нны
2. [ˈkɜ:sɪd] dated агі́дны, ненаві́сны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sickening [ˈsɪkənɪŋ] adj. га́дкі, агі́дны;
a sickening sight агі́днае відо́вішча
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Нягі́дны ’дрэнны, шкодны’ (Касп.), ’чорт, нячысцік’: «Нябожчыца Міхасіха бачыла нявіднага» (Гарэцкі), сюды ж нягоднік ’нягоднік’ (Касп.). Украінізм? Параўн. укр. негідний ’няварты, паганы, агідны, брыдкі’, негіднік ’нягоднік’, аднак геаграфія слова пярэчыць такому дапушчэнню. Відаць, кантамінацыя нягодны і агідны (гл. агіда, гідзіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абразі́на, ‑ы, ж.
Разм. лаянк. Агідны, брыдкі чалавек. Жыве ж такая абразіна з такою пыхаю на лбе! Колас. // Агідны, брыдкі твар. Прыйдзецца зноў [Сцёпку] сустракацца з пападдзёй, зноў слухаць яе хрыпаты голас, бачыць яе твар, падобны на гарбуз, з якога глядзяць вузкія шчылінкі-вочы, невялікі з бародаўкай нос, тоўстыя вусны, вузкі лоб, на які спадаюць вогненна-рыжыя пасмы, — адна брыдота. Трэба ж нарадзіцца такой абразіне. П. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і асклелы. // перан. Агідны, паскудны. Той век нам спадчыну пакінуў, Азглелы век, струхлелы свет, Мяжой цераз усю краіну Нядоля праарала след. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́ташны, ‑ая, ‑ае.
1. Ад якога становіцца моташна (у 1, 3 знач.). Моташны пах.
2. перан. Агідны, прыкры. Быў апошні вечар у Адэсе, цягучы і моташны. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паску́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, м. і ж.
Разм. лаянк. Брыдкі, агідны, несумленны чалавек. Ну кінуў бы зладзейства, жыў як людзі, Дык паспрабуй жа, давядзі паскудзе! Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выро́длівы
1. míssgestaltet, úngestaltet, únförmig; ábnorm;
2. (непрыгожы) hässlich, wíderlich; ábstoßend (агідны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)