паля́не, ‑ян.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне, якое ў 6–9 ст. займала тэрыторыю лесастэпавага Прыдняпроўя паміж вусцямі Дзясны і Росі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

centrala

ж. цэнтр; цэнтральнае кіраўніцтва (упраўленне); цэнтральны пункт;

centrala telefoniczna — тэлефонная станцыя; камутатар;

3. аб’яднанне;

centrala handlowa — гандлёвае аб’яднанне;

centrala handlu zagranicznego — аб’яднанне замежнага гандлю;

centrala kredytowa — крэдытнае аб’яднанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фі́рма, -ы, мн. -ы, фірм і -аў, ж.

1. Гандлёвае ці прамысловае прадпрыемства, вытворчае аб’яднанне.

Замежная ф.

2. перан. Знешні выгляд, прыкрыцце чаго-н.

Пад фірмай добразычлівасці.

|| прым. фі́рменны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтэрба́чанне, ‑я, н.

Міжнароднае тэлевізійнае аб’яднанне, створанае ў 1960 г. ў Празе, а таксама перадачы па яго сетцы. Праграма інтэрбачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніта́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. і спец. Аб’яднаны, адзіны, які ўтварае адно цэлае. Унітарная дзяржава. // Накіраваны на аб’яднанне; аб’яднальны. Унітарныя пераўтварэнні.

[Фр. unitaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zrzeszenie

н. таварыства; аб’яднанне; саюз; асацыяцыя;

zrzeszenie sportowe — спартыўнае таварыства;

zrzeszenie branżowe — галіновае аб’яднанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Садру́жнасць ’узаемная дружба, сяброўскае яднанне, саюз’, ’аб’яднанне на аснове агульных інтарэсаў, поглядаў’ (ТСБМ). Калька з рус. содру́жество ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

супо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Аб’яднанне людзей, якія ставяць сабе якія‑н. агульныя задачы; арганізацыя. Далей Іларыён Свянціцкі пытаецца пра выдавецкую суполку «Наша хата», пра яе паявы ўзнос. «Полымя». Акрамя беларускай класікі, суполка [«Загляне сонца і ў наша вакенца!»] выдавала і навукова-папулярныя брашуры. Семашкевіч. // Разм. Наогул якая‑н. група, аб’яднанне. [Таня] станавілася кіраўніком гэтай суполкі трох саламяных удоў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Monopólvereinigung

f -, -en манапо́льнае аб’ядна́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

арганіза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. арганізаваць.

2. Грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова.

Прафсаюзная а.

Будаўнічая а.

3. Арганізаванасць, унутраная дысцыпліна, прадуманы, планамерны парадак.

Дакладная а. ў рабоце.

4. Фізічная ці псіхафізічная будова асобнага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)