Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
breach2[bri:tʃ]v.
1. паруша́ць пагадне́нне/абяца́нне і да т.п.
2. рабі́ць прало́м або́ дзі́рку (у сцяне, агароджы і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
fulfil[fʊlˈfɪl]v.BrE выко́нваць, здзяйсня́ць;
fulfil a promise выко́нваць абяца́нне;
fulfil one’s duties выко́нваць свае́ абавя́зкі;
fulfil oneself рэалізава́ць свае́ магчы́масці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
uskutecznić
зак.разм. зрабіць, здзейсніць;
uskutecznić obietnicę разм. здзейсніць абяцанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прыпо́ведзь ’прымаўка’ (трак., Сл. ПЗБ). Прымаючы пад увагу націск, магчыма, з польск.przypowiedź ’тс’; аднак параўн. чэш.připoveď ’абяцанне’, серб.-харв.при̏повед ’аповесць, аповед’, славен.pripọ̑ved ’тс’, якія ўзыходзяць да *povědati ’расказаць’ (Сной₂, 578), што дае падставы для рэканструкцыі прасл.*pripovědь, *pripovědъ. Гл. ве́даць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кля́тва, ‑ы, ж.
1. Урачыстае абяцанне, запэўненне. Клятва вернасці. □ Прад народам і радзімай Клятвай вернай, нерушымай Паклянуся я.Колас.Я кожны раз даваў сабе клятву: усе сілы аддаць за справу майго бацькі — старога шахцёра, падпольшчыка...Каваль.
2.Уст. Тое, што і кляцьба (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абяца́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Разм.Абяцанне (часцей нявыкананае). [Тапурыя:] — Цара-такі прагналі, але вольнасць народу багатыя не далі, ашукалі народ абяцанкамі...Самуйлёнак.Сымон жа крыўду дзён спазнаў, Цану спазнаў ён абяцанкам.Броўка.Абяцанка — цацанка, а дурню радасць.Прыказка.
•••
Абяцанкамі карміцьгл. карміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мана́х, ‑а, м.
Член царкоўнай абшчыны, які жыве ў манастыры, даўшы абяцанне весці аскетычны спосаб жыцця. Незадоўга да вайны з горада прыязджалі да возера манахі.Галавач.//Разм. Аб мужчыне, які вядзе адзінокі, аскетычны спосаб жыцця. — [Дубейка:] — Калега — манах. Ён любіць глуш і адзіноцтва і хоча жыць пустэльнікам.Колас.
[Ад грэч. monachos — адзінокі, які жыве ў адзіноце.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gelóben
vt урачы́ста абяца́ць, дава́ць абяца́нне
sich (D) etw. ~ — прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Votum
['vo:-]
n -s, Vóten i Vóta
1) во́тум
2) (урачы́стае) абяца́нне
3) рашэ́нне, прысу́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)