уніфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) уніфікацыю. Уніфікаваць грашовую сістэму. Уніфікаваць абсталяванне цэхаў. Уніфікаваць арфаграфію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэрнізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Удасканаліць (удасканальваць) што-н. у адпаведнасці з найноўшымі патрабаваннямі, густамі.

М. цэх.

М. абсталяванне.

2. Надаць (надаваць) рысы сучаснасці з’явам і прадметам мінулага.

М. народную мелодыю.

|| наз. мадэрніза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Maschineríe

f -, -rí¦en машы́ннае абсталява́нне, механі́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абязлі́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абязлічыць.

2. у знач. прым. За які ніхто асабіста не адказвае. Абязлічанае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apparatus [ˌæpəˈreɪtəs] n.

1. прыбо́р, апара́т; апарату́ра; абсталява́нне

2. о́рган кірава́ння; (дзяржа́ўны) апара́т

3. physiol. апара́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампа́ктны, ‑ая, ‑ае.

Сціснуты шчыльна, без прамежкаў. Кампактная маса. // Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці. Кампактнае абсталяванне.

•••

Кампактны шрыфт гл. шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́ннік, ‑а, м.

Даведнік па цэнах, расцэнках на што‑н.; прэйскурант. — У вас ёсць які цэннік, каб устанавіць цэны на .. абсталяванне? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Напісаць нанава, скапіраваць.

П. апавяданне.

2. каго-што. Скласці спіс, рэестр каго-, чаго-н.

П. абсталяванне лабараторыі.

|| незак. перапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перапі́сванне, -я, н. і перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самалёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і звычайна нерухомымі крыламі.

Транспартны с.

Ваенны с.

○

Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, -ая, -ае.

Самалётнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самалётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самалёта. Самалётнае абсталяванне. // Прызначаны для самалётаў. Расклад самалётных рэйсаў. // Што ажыццяўляецца пры дапамозе самалётаў. Самалёты спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)