тамі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для тамлення якога‑н. матэрыялу, рэчыва. Тамільная печ. Тамільная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для ачысткі льнянога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыя́савы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да трыясу, уласцівы яму. Трыясавыя адкладанні. Трыясавая флора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлекама́ндаванне, ‑я, н.

Спец. Перадача каманды на адлегласць сродкамі гукавой, светлавой і электрычнай кадзіраванай сігналізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэнзо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння дэфармацый, якія выклікаюцца механічнымі напружаннямі ў цвёрдых целах.

[Лац. tendere — нацягваць, напружваць і грэч. metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) тэрасаванне. Тэрасаваць схілы гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмафі́л, ‑а, м.

Спец. Арганізм, які нармальна развіваецца пры высокай тэмпературы. Рыбы-тэрмафілы. Бактэрыі-тэрмафілы.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і phileō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае цеплавыя рэакцыі і сумежныя хімічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вымаўляецца пры актыўным удзеле мяккага паднябення і язычка. Увулярныя зычныя.

[Ад лац. uvula — язычок мяккага паднябення.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаператварэ́нне, ‑я, н.

Спец. Пераход адной сутнасці ў іншую і наадварот; узаемнае ператварэнне. Закон узаемаператварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)