Verbum

нагляда́льны, -ая, -ае.

1. Уважлівы, які ўмее добра назіраць, падмячаць.

Н. чалавек.

2. Які служыць для наглядання за кім-, чым-н.

Н. пункт.

|| наз. нагляда́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

нагляда́нне, -я, н.

1. гл. наглядаць.

2. Тое, што заўважана ў працэсе вывучэння, разгляду чаго-н., назіранняў над чым-н.

Жыццёвыя нагляданні.

нагляда́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. Бываць, здарацца, назірацца.

Наглядаюцца памылкі ў працы.

2. Адзначацца.

Наглядаецца зніжэнне захворванняў на грып.

нагляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што, за кім-чым, з дадан. сказам і без дап. Уважліва сачыць вачыма за кім-, чым-н.

Н. зацьменне сонца.

Н. за палётам буслоў.

2. за кім-чым. Вывучаць, даследаваць.

Н. за развіццём падзей, што адбываюцца ў грамадстве.

3. за кім-чым. Ажыццяўляць нагляд.

Н. за дзецьмі.

Н. за парадкам.

|| наз. нагляда́нне, -я, н.

нагля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які за кім-, чым-н. наглядае.

|| ж. нагля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. нагля́дчыцкі, -ая, -ае.

наглянцава́ць гл. глянцаваць.

нагнае́нне, -я, н.

1. гл. нагнаіцца.

2. Гнайнік, нарыў.

Мясцовае н.

нагнаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гно́іцца; зак.

Стаць гнойным.

Рана нагнаілася.

|| незак. нагно́йвацца, -аецца.

|| наз. нагнае́нне, -я, н.

нагнаі́ць, -гнаю́, -гно́іш, -гно́іць; -гно́ены; зак.

1. што. Выклікаць нагнаенне чаго-н.

Н. рану.

2. чаго. Згнаіць у нейкай колькасці.

нагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Ідучы, едучы і пад., дагнаць.

Н. уцекача.

2. перан., каго-што. Дагнаць каго-н. у поспехах, развіцці, выніках.

Н. таварышаў па вучобе.

3. што і без дап. Выканаць тое, што не было зроблена ў свой час.

Н. упушчанае.

4. каго-чаго, што. Сагнаўшы, сабраць у адным месцы.

5. часцей безас., што і чаго. Прыгнаць, нанесці (пра дождж, снег і пад.).

Вецер нагнаў хмар.

Не нагнала б (безас.) дажджу.

6. перан., што і чаго. Унушыць каму-н. якое-н. пачуццё.

Н. страху.

Н. смутку.

7. што і чаго. Выклікаць рэзкае павелічэнне якім-н. спецыяльным прыёмам.

Н. тэмпературу.

8. што і чаго. Нацерці.

Н. мазалёў.

9. што. Набіць што-н. на што-н.

Н. абручы на бочку.

10. чаго. Нагатаваць перагонкай.

Н. бочачку спірту.

◊

Нагнаць аскому (разм., неадабр.) — адчуць непрыемнасць ад чаго-н. збітага, нуднага.

|| незак. наганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.