Verbum

напаўхмызня́к, ‑у, м.

Расліна, у якой ніжняя частка драўняная, а верхняя травяністая.

на́ручы, ‑аў; адз. няма.

У старажытнасці — частка латаў, якая надзявалася на рукі.

падга́р, ‑у, м.

Падгарэлае месца, падгарэлая частка чаго‑н. Пірог з падгарам.

падгру́па, ‑ы, ж.

Частка групы, падраздзяленне групы. Баявыя падгрупы. Заходняя падгрупа гаворак.

падкамітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Частка камітэта з абмежаванымі паўнамоцтвамі. Пасяджэнне падкамітэта.

падсістэ́ма, ‑ы, ж.

Падраздзяленне, частка якой‑н. сістэмы, якая характарызуецца адноснай цэласнасцю.

пазвано́к, ‑нка, м.

Састаўная частка пазваночніка чалавека і некаторых жывёл. Шыйны пазванок.

перадго́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць перад гарамі; ускраінная частка горнай сістэмы, горнага хрыбта.

плытаспу́ск, ‑у, м.

Частка плаціны, прызначаная для пропуску плытоў уніз па рацэ.

саломааддзялі́цель, ‑я, м.

Частка малатарні, якая аддзяляе салому ад зерня і мякіны.