ма́ксімум, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Найбольшая велічыня, колькасць чаго-н.; проціл. мінімум.

М. намаганняў.

2. у знач. прысл. Самае большае, не больш як.

Каштуе м. пяцьдзясят рублёў.

3. у знач. прым., нязм. Тое, што і максімальны (ужыв. пасля азначаемага слова).

Праграма-м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сакаві́ты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае шмат соку.

Сакавітыя суніцы.

Сакавітая трава.

2. перан. Яркі, свежы, каларытны.

Сакавітыя фарбы.

3. перан. Пра гук, голас: прыемны, звонкі, гучны.

С. смех.

4. перан. Пра словы, мову: трапны, вобразны.

Сакавітае слова.

Сакавітая мова вёскі.

|| наз. сакаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шматзна́чны¹, -ая, -ае.

1. Які мае вялікае значэнне, важныя вынікі, значны ўплыў на каго-, што-н.

Шматзначная падзея.

2. Які робіць намёк на што-н. важнае, пра многае гаворыць.

Ш. позірк.

Шматзначна (прысл.) усміхацца.

3. Які мае многа значэнняў.

Шматзначнае слова.

|| наз. шматзна́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Epilg

m -s, -e

1) эпіло́г, заключэ́нне

2) заклю́чнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Smplex

n - i -es, -e i Simplzia лінгв. про́стае [несклада́нае] сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verninend

a адмо́ўны

ein ~es Wort — адмо́ва; грам. адмо́ўнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nlaut

m -(e)s, -e лінгв. пачатко́вы гук, пача́так сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

go back on

а) здра́дзіць

б) не стрыма́ць сло́ва; адыйсьці́ся, адмо́віцца ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mal-

як складо́вая ча́стка сло́ва

1) бла́га, дрэ́нна; благі́, дрэ́нны

2) не-, без-

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

выкрута́сісты разг. вы́чурный, зате́йливый, замыслова́тый, причу́дливый;

в. ўзор — вы́чурный (зате́йливый, замыслова́тый, причу́дливый) узо́р;

~тае сло́ва — вы́чурное (замыслова́тое) сло́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)