ваўкарэ́з, ‑а, м.
1. Тое, што і ваўкадаў.
2. Разм. Ужываецца як лаянкавае слова ў дачыненні да сабакі, каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)