zaprzepaścić

зак.

1. згубіць; запрапасціць; падзець;

2. разм. загубіць; растраціць;

zaprzepaścić swój talent — загубіць (свой) талент;

zaprzepaścić całą sprawę — загубіць (сапсаваць) усю справу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыж м.

1. в разн. знач. крест; (молитвенный жест -ещё) кре́стное зна́мение;

наце́льны к. — нате́льный крест;

2. анат. кресте́ц;

3. (задняя часть туловища лошади) круп;

4. только мн., обл. (приспособление для сматывания ниток) мотови́ло ср.;

5. крестови́на ж.;

Чырво́ны К. — Кра́сный Крест;

мальты́йскі к.ист. мальти́йский крест;

ця́жкі к. — тяжёлый крест;

не́сці свой к. — нести́ свой крест;

паста́віць к. — поста́вить крест;

баі́цца як чорт кры́жапогов. бои́тся как чёрт ла́дана

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарабі́ць сов.

1. переде́лать; (исправить — ещё) перерабо́тать;

п. суке́нку — переде́лать пла́тье;

п. арты́кул — переде́лать (перерабо́тать) статью́;

2. перерабо́тать;

п. баво́ўну на пра́жу — перерабо́тать хло́пок в пря́жу;

3. (проработать дольше положенного времени) перерабо́тать;

4. (переутомиться) перерабо́тать;

5. (сделать всё, многое) переде́лать;

чаго́ я то́лькі не ~бі́ў за сваё жыццё! — чего́ я то́лько не переде́лал за свою́ жизнь!;

6. разг. (чулок и т.п.) перевяза́ть;

п. на свой капы́л (лад) — переде́лать на свой лад

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преклоня́ть несов.

1. (почтительно наклонять) высок. схіля́ць;

преклоня́ть го́лову схіля́ць галаву́;

2. перен. (убеждать) книжн., уст. схіля́ць;

преклоня́ть на свою́ сто́рону схіля́ць на свой бок;

преклоня́ть коле́на (коле́ни) высок. схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні, кле́нчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

recognize

[,rekəgnaɪz]

v.t.

1) пазнава́ць

I could scarcely recognize my old friend — Я ледзь пазна́ў свайго́ да́ўняга ся́бра

2) прызнава́ць

3) усьведамля́ць, разуме́ць

He recognized his duty to defend his country — Ён усьведамля́ў абавя́зак барані́ць свой край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Canit avis quaevis sicut rostrum sibi crevit

Кожная птушка так спявае, як у яе дзюба расце.

Каждая птица так поёт, как у неё клюв растёт.

бел. Якая птушка, такі і галасок. Якая птушка, такія і песні. Як умею, так і пяю.

рус. Всякая птица своим голосом поёт. Всякая птица свои песни поёт. Всяк молодец на свой образец. Всякий поп по-своему поёт. У всякой пичужки свой голосок. Всякий Филат на свой лад. У всякой пташки свои замашки.

фр. Tel bec tel chant (Каков клюв, такое и пение).

англ. A bird is known by its, note, and a man by his talk (Птицу узнаю по песне, человека ‒ по речам).

нем. Jeder Vogel singt, wie ihm der Schnabel gewachsen ist (Каждая птица поёт так, какой у неё вырос клюв).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Cuilibet fatuo placet sua clava

Кожнаму дурню свой кій падабаецца.

Каждому дураку своя палка нравится.

бел. Кожны цыган сваю кабылу хваліць. Жаба сваё балота хваліць. Кожны стралец сваю стрэльбу хваліць. Усякі ліс свой хвост хваліць.

рус. Всяк/каждый кулик своё болото хвалит. Всякая лиса свой хвост хвалит. Всякий цыган свою кобылу хвалит. Каждая Алёнка хвалит свою бурёнку. Всякая сосна своему бору шумит. Каждый мастер сам себе дивится. Каждый поп хва лит своих святых. Всяк своё хвалит. Всякая хохуля сама себя не похулит. Всякая жаба сама себя хвалит.

фр. A chaque oiseau son nid est beau (Для каждой птицы своё гнездо прекрасное).

англ. Every bird likes its own nest (Каждая птица любит своё гнездо).

нем. Jeder Bär brummt nach seiner Höhle (Всякий медведь рычит о своей берлоге).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

надарва́цца, ‑рвуся, ‑рвешся, ‑рвецца; ‑рвёмся, ‑рвяцеся; зак.

1. Крыху, не да канца падрацца. Мяшок надарваўся. Канверт надарваўся.

2. Ад празмерных намаганняў пашкодзіць сваё здароўе. Бацька, казалі, надарваўся, падымаючы бярвенні, калі складалі зруб хаты ў суседа. Мележ. // Змяніць свой тэмбр або перарвацца (пра голас). Голас, [цёткі Веры] надарваўся, стаў рэзкім, калючым. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынараві́цца, ‑раўлюся, ‑ровішся, ‑ровіцца; зак.

Прызвычаіцца, прыстасавацца да чаго‑н. З цягам часу ўсё ўвайшло ў свой звычай. Галя прынаравілася, прыплакалася да новай маткі, а Параска прызвычаілася да чужой дачкі. Сабаленка. [Сымон:] — Пажывём, мо як і прынаровімся да нечага лепшага, новага. Нікановіч. З цяжкасцю [Валера] прынаравіўся да дарогі, прыбавіў скорасць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парні́к, ‑а, м.

Збудаванне, пакрытае зашклёнымі рамамі або поліэтыленавай плёнкай, для вырошчвання расады, ранняй гародніны і пад. Адпрацаваная пара тут выкарыстоўваецца для запарвання грубых і сакавітых кармоў,.. ацяплення парнікоў і цяпліц. «Беларусь». Як падрастуць сцяблінкі ўсе, Мы з парнікоў расаду У свой гарод перанясем І высадзім на грады. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)