Тонь 1 ’тоня’ (Сцяшк.), ’затон, вір’ (ТС), ’месца, дзе можна закінуць невад’ (мёрск., Жыв. НС), ’адзін заход з рыбнай снасцю і адзін улоў’ (паст., Сл. ПЗБ), ’вялікі невад’ (трак., Сл. ПЗБ), ’частка вуды, лескі’ (іўеў., Сл. ПЗБ), ’сетка (на рыбу)’ (Барад.). Гл. то́ня, лічыцца больш позняй формай, што ўзнікла ў выніку трансфармацыі канца слова, параўн. польск. woń ’пах, смурод’ < прасл. *vonʼa ’тс’ (Крытыкі, PF, 7, 228; Борысь, 708) і пад.

Тонь 2 ’ход, рух’ (Сцяшк.). Рэдкае слова, адносна якога выказваецца меркаванне, што яно звязана чаргаваннем галосных з цягнуць (гл.), што, магчыма, узыходзіць да *tęti ’цягнуць’ < і.-е. *ten‑ ’тс’ з зыходным значэннем ’цяга’, параўн. рус. тять ’ісці’, укр. стена́тися ’кінуцца (пачаць рух)’, якія маюць адпаведнікі ў лац. tenor ’раўнамерны рух’, ст.-ірл. tēit ’ідзе’ (Мяркулава, Этимология–1975, 54–55). Хутчэй за ўсё, аналагічнага паходжання з аманімічным яму папярэднім словам, падрабязней гл. тоня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раско́л¹, -у, м.

1. гл. раскалоць.

2. Месца, па якім што-н. расколата або раскалолася; трэшчына.

3. перан. Раздзяленне каго-, чаго-н. на групы, часткі, абумоўленае наяўнасцю рознагалоссяў.

Р. у грамадстве.

4. Рэлігійна-грамадскі рух у Расіі, які ўзнік у сярэдзіне 17 ст., быў накіраваны супраць афіцыйнай царквы і закончыўся ўтварэннем стараверства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвалюцы́йны, -ая, -ае.

1. гл. рэвалюцыя.

2. Які выражае ідэі рэвалюцыі, накіраваны на ажыццяўленне рэвалюцыі.

Рэвалюцыйная барацьба.

Р. рух.

3. Устаноўлены рэвалюцыяй, які замацоўвае яе дасягненні.

Р. ўрад.

Рэвалюцыйная законнасць.

4. Які ўносіць рэвалюцыю (у 2 знач.) у якую-н. галіну жыцця.

Рэвалюцыйныя пераўтварэнні ў тэхніцы.

|| наз. рэвалюцы́йнасць, -і, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэйф, ‑у, м.

1. Рух ільдоў, судна і пад. пад дзеяннем ветру або цячэння.

2. Адхіленне судна або самалёта ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н.

•••

Легчы ў дрэйф гл. легчы.

[Ад. гал. drijven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЕТРААГРЭГА́Т,

сістэма з ветрарухавіка і машын (механізмаў), якія ад яго прыводзяцца ў рух (помпы, электрагенератары і інш.). З’яўляецца асн. (сілавой) часткай ветраэнергетычнай устаноўкі, ветрака і інш.

т. 4, с. 129

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

progression

[prəˈgreʃən]

n.

1) рух напе́рад

2) Math. прагрэ́сія f.

arithmetical progression — арытмэты́чная прагрэ́сія

geometrical progression — геамэтры́чная прагрэ́сія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vibratory

[ˈvaɪbrətɔri]

adj.

1) які́ вібру́е або́ выкліка́е вібра́цыю

2) здо́льны вібрава́ць

3) вібрацы́йны

vibratory motion — вібрацы́йны рух

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

one-way [ˌwʌnˈweɪ] adj. аднабако́вы, у адзі́н бок (пра рух);

a one-way street ву́ліца з аднабако́вым ру́хам;

a one-way ticket AmE біле́т у адзі́н бок

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stampede​1 [stæmˈpi:d] n.

1. пані́чны страх

2. пані́чныя ўцёкі, стыхі́йны ма́савы рух;

There was a stampede from the burning house. Усе кінуліся ўцякаць з палаючага дома.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

two-way [ˌtu:ˈweɪ] adj. двухбако́вы;

two-way traffic двухбако́вы рух;

a two-way street ву́ліца з двухбако́вым ру́хам;

a two-way radio прыёмнік і перада́тчык (радыё), ра́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)