адка́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць; які нясе адказнасць за каго‑, што‑н. 
2. Надзвычай важны, значны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адка́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць; які нясе адказнасць за каго‑, што‑н. 
2. Надзвычай важны, значны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паку́та, ‑ы, 
Вялікая фізічная або душэўная мука; мучэнне. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самату́жніцтва, ‑а, 
1. Занятак саматужніка, саматужны промысел. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́кцыя 1, ‑і, 
1. Аддзел установы, арганізацыі і пад. з пэўнай спецыялізацыяй. 
2. Частка збудавання, канструкцыі, якая складаецца з некалькіх дэталей. 
[Ад лац. sectio — разразанне, раздзяленне.]
се́кцыя 2, ‑і, 
[Лац. sectio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
франта́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Накіраваны ў бок фронту; лабавы. 
2. Які знаходзіцца ў пярэдняй частцы чаго‑н. 
3. 
4. У метэаралогіі — звязаны з фронтам (у 6 знач.). 
5. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халту́ра, ‑ы, 
1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага. 
2. Нядобрасумленная, неахайная, выкапаная без ведання справы 
[Ад лац. chartularium — спіс нябожчыкаў, які чытаўся свяшчэннікам на дзень памінання памёршых.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -піць; -пім, -піце́, -пя́ць; -пі́; 
1. Даходзіць да стану кіпення; закіпаць.
2. (1 і 2 
3. (1 і 2 
4. (1 і 2 
5. 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Cras, cras et semper cras et sic dilabitur aetas
Заўтра, заўтра і заўсёды заўтра, і так праходзіць жыццё.
Завтра, завтра и всегда завтра, и так проходит жизнь.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
grind
1) мало́ць; расьціра́ць на парашо́к
2) му́чыць, зьдзе́кавацца; прыгнята́ць, уціска́ць
3) тачы́ць (нож); шліфава́ць
4) круці́ць ру́чку (катры́нкі)
5) скрыгата́ць зуба́мі (ад зло́сьці)
6) informal удзёўбваць, убіва́ць (у галаву́)
2.1) мало́цца
2) informal зубры́ць (пе́рад экза́мэнам)
3.1) расьціра́ньне, таўчэ́ньне 
2) скры́гат -у 
3) цяжка́я ну́дная 
4) informal зубры́ла -ы 
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грама́дскі
1. 
2. 
○ суку́пны г. праду́кт — совоку́пный обще́ственный проду́кт;
~кае ганьбава́нне — обще́ственное порица́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)