паўто́н, ‑у, м.

1. Спец. Найменшы інтэрвал паміж двума гукамі, найменшае павышэнне або паніжэнне голасу.

2. Колер, фарба, якія ўтвараюць пераход ад светлага тону да цёмнага. Вуліца ўся ва ўладзе паўтонаў: колеры зліваюцца ў мяккую прывабную шэрань, а гукі як бы трацяць сваю дзённую выразнасць і акрэсленасць. Навуменка. // перан. Адсутнасць рэзкіх пераходаў. Важнай адзнакай узросшага майстэрства А. Кулакоўскага з’яўляецца тое, што ён усё больш смела, ахвотна, упэўнена карыстаецца ў сваіх творах паўтонамі. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kremowy

kremow|y

1. крэмавы;

~y kolor — крэмавы колер;

2. з крэму; з крэмам;

tort ~y — торт з крэмам;

śmietanka ~a — узбітыя вяршкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Жу́хлы ’нясвежы, няяркі’, жу́хнуць ’рабіцца жухлым’ (ТСБМ). Рус. жу́хлый, жу́хнуть. Безляй (Radovi [Akademija Nauka і Umjetnosti Bosne і Hercegovine], XXXV, Odjeljenje društvenih nauka, knj. 12, 1969, 88) прапануе ўзводзіць рус. жухнуть, бел. жухнуць ’высыхаць’, як і славен. дыял. júhniti ’буркнуць, пікнуць’, да і.-е. *dheus‑ ’пыліць, дуць’, якое дае побач з рэфлексам *dux (гл. дух) яшчэ і рэфлекс *djux‑, што і даў жухнуць. Параўн. і.-е. назвы няяркіх фарбаў, якія дае Покарны (1, 270) пад *dheus‑, ст.-інд. dhūsara ’колер пылу’, лац. fuscus ’цёмна-карычневы, жоўта-чорны’, англ. dusk ’змрочны, цёмны. Для словаўтварэння з суфіксамі ‑л‑ (прыметнік) і ‑ну‑ (дзеяслоў) параўн. бляклы, блякнуць. Параўн. яшчэ тусклы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бро́нза

(фр. bronze)

1) сплаў на аснове медзі, у якім дабаўкамі з’яўляюцца волава, алюміній, берылій, крэмній, свінец, хром і іншыя элементы, за выключэннем цынку і нікелю;

2) мастацкія вырабы з такога сплаву;

3) перан. колер, падобны да колеру бронзы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

violent [ˈvaɪələnt] adj.

1. гвалто́ўны; раз’ю́шаны, лю́ты;

die a violent death паме́рці не сваёй сме́рцю;

turn/get violent разлютава́цца, разбушава́цца;

He was in a violent temper. Ён разлютаваўся.

2. мо́цны, рэ́зкі;

a violent wind шалёны ве́цер;

a violent pain во́стры боль;

a violent colour кі́дкі ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

black​3 [blæk] v.

1. BrE байкатава́ць (справу, пачынанне і да т.п.) у знак пратэ́сту або́ ў падтры́мку забасто́ўкі

2. чарні́ць, фарбава́ць у чо́рны ко́лер

3. ваксава́ць (абутак)

black out [ˌblækˈaʊt] phr. v.

1. часо́ва стра́ціць прыто́мнасць

2. зацямні́ць або́ пагасі́ць святло́

3. выкрэ́сліваць (пра цэнзуру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kóllern

I

vi

1) хварэ́ць на ко́лер (пра коней)

2) разм. шале́ць, злава́ць, раз’ю́швацца

II

1.

vi (s) каці́цца (кулём)

2.

vt тэх. драбі́ць, крышы́ць

III

vi квахта́ць, буркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Róte

sub

1) m, f -n, -n чырванаску́ры, -рая

2) m, f -n, -n рджы, -жая

3) m, f -n, -n паліт. чырво́ны, -ная

4) n -n чырво́ны ко́лер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

emerald

[ˈemərəld]

1.

n.

1) смара́гд -у m. (сьве́тла-зялёны кашто́ўны ка́мень)

2) сьве́тла-зялёны ко́лер

3) Print. эмэра́льд -у m. (шрыфт 6 1/2 пу́нктаў)

2.

adj.

сьве́тлазялёны, смара́гдавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

russet

[ˈrʌsɪt]

1.

adj.

1) руды́

2) сяля́нскі, ха́тні, про́сты

3) пашы́ты з даматка́нага рудо́га сукна́

2.

n.

1) руды́, іржа́вы ко́лер

2) саматка́нае сукно́ рудо́га ко́леру

3) гату́нак я́блыкаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)