гідрало́гія

(ад гідра- + -логія)

навука, якая вывучае гідрасферу Зямлі, а таксама працэсы, што адбываюцца ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіраарбі́та

(ад гіра- + арбіта)

гіраскапічны прыбор для вызначэння вугла адхілення ад плоскасці арбіты штучнага спадарожніка Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэзінтэгра́тар

(ад дэз- + інтэгратар)

машына для драблення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эазо́йскі

(ад эа- + гр. zoe = жыццё);

э-ая эра — другая найстаражытнейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

за́пуск м. за́пуск, -ку м., пуск, род. пу́ску м.; (неоконч. действие — ещё) запуска́нне, -ння ср.;

за́пуск иску́сственного спу́тника Земли́ за́пуск шту́чнага спадаро́жніка Зямлі́;

за́пуск мото́ра за́пуск мато́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исчеза́ть несов. зніка́ць;

исчеза́ть со све́та (с лица́ земли́) зніка́ць са све́ту (з тва́ру зямлі́);

исчеза́ть из па́мяти зніка́ць з па́мяці;

исчеза́ть в толпе́ зніка́ць у нато́ўпе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

crouch

[kraʊtʃ]

1.

v.i.

1) прысяда́ць, прыпада́ць (да зямлі́)

2) гну́цца (рабале́пна, прыні́жана), сагну́цца; ку́рчыцца (ад хо́ладу ці стра́ху)

2.

v.t.

ні́зка гну́ць (сьпі́ну), схіля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bowels

[ˈbaʊəlz]

n., pl.

1) кі́шкі pl.

2) informal то́ўстая кі́шка

to move one’s bowels — спаражні́цца

3) не́тры

the bowels of the earth — не́тры зямлі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абарачэ́нне ср.

1. оборо́т м.;

а. Зямлі́ вако́л Со́нца — оборо́т Земли́ вокру́г Со́лнца;

2. эк. обраще́ние;

зняць з ~ння — снять с обраще́ния;

грашо́вае а. — де́нежное обраще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераара́ць сов., в разн. знач. перепаха́ть;

дрэ́нна паара́на, трэ́ба п. — пло́хо вспа́хано, на́до перепаха́ть;

ко́лькі ён зямлі́ ~ра́ў! — ско́лько он земли́ перепаха́л!;

п. даро́гу — перепаха́ть доро́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)