Verbum

арбітальны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца па арбіце. Арбітальны палёт. // Які рухаецца або прызначаны для руху па арбіце, які знаходзіцца на якой‑н. арбіце. Арбітальная ракета.

арыштаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад арыштаваць.

2. у знач. наз. арыштаваны, ‑ага, м.; арыштаваная, ‑ай, ж. Той (тая), хто знаходзіцца пад арыштам.

завоблачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за воблакамі, вышэй воблакаў. Завоблачныя вышыні. // Які праводзіцца за воблакі, робіцца за воблакамі. Сталі марыць піянеры Пра завоблачны палёт. Кірэенка.

веданне, ‑я, н.

1. Знаёмства з чым‑н., валоданне чым‑н. Веданне жыцця. Веданне замежнай мовы.

2. Кніжн. Падпарадкаванне; распараджэнне. Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

выгнаннік, ‑а, м.

Той, хто знаходзіцца ў выгнанні; выгнанец. Ён [Шварц], выгнаннік з роднай зямлі, шчыра змагаўся за сваю бацькаўшчыну, зрабіў дзеля гэтага што мог. Якімовіч.

камунальны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да гарадской гаспадаркі і знаходзіцца ў ведамстве мясцовых органаў кіравання. Камунальная гаспадарка. Камунальнае будаўніцтва. Камунальныя ўстановы. Камунальныя паслугі. Камунальная кватэра.

мазжачок, ‑чка, м.

Аддзел галаўнога мозга, які знаходзіцца ў патылічнай частцы чэрапа пад вялікім мозгам і ўдзельнічае пераважна ў рэгуляцыі раўнавагі цела і каардынацыі рухаў.

надпалубны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца вышэй палубы судна. [Матросы] завіхаліся са шлангамі, з вёдрамі вады і швабрамі, чысцілі, мылі, надрайвалі палубу і сцены надпалубных будынін. Лынькоў.

неадлучны, ‑ая, ‑ае.

1. Які заўсёды знаходзіцца пры кім‑, чым‑н. Неадлучны спадарожнік.

2. Такі, пры якім не адлучаюцца, пастаянна прысутнічаюць дзе‑н. Неадлучнае дзяжурства.

палоннік, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які знаходзіцца ў палоне (у 1 знач.), узяты ў палон; палонны. Станцыя канчалася. .. Булякін здаў свайго палонніка дзяжурнаму салдату. Колас.