прабасі́ць, ‑башу, ‑басіш, ‑басіць; зак., што і без дап.

Разм. Сказаць што‑н. або праспяваць басам. Ды нам заседжвацца і няма калі, гаспадынька, — прабасіў салдат. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саквая́ж, ‑а, м.

Дарожная сумка, звычайна са скуры або тканіны, з замком. Пакуль Кіра Сямёнаўна распраналася ды распакоўвала свой сакваяж, жанчына неадступна пазірала за ёю. Марціновіч.

[Ад фр. sac ад voyage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сквірчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сквірчэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Толькі сквірчэнне сала на патэльні ды пах каўбасы прымусілі .. [вага] адысці ад акна. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слізгата́, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Тое, што і слізгота. З учарашняй адлігі толькі і засталіся доўгія ледзяныя стрэлкі на стрэхах ды слізгата пад нагамі. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыцынадо́нты

(ад ды- + гр. kyon, kynos = сабака + -адонт)

група вымерлых паўзуноў атрада тэрапсідаў, у верхняй сківіцы якіх былі два буйныя клыкавідныя зубы; жылі ў канцы палеазоюпач. мезазою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ору́дие ср.

1. прыла́да, -ды ж.;

ору́дия труда́ прыла́ды пра́цы;

ору́дия произво́дства прыла́ды вытво́рчасці;

2. перен. (средство) прыла́да, -ды ж., збро́я, род. збро́і ж., сро́дак, -дку м.;

язы́к — ору́дие обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;

3. воен. гарма́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ра́нні в разн. знач. ра́нний;

ра́нняя сяўба́ — ра́нний сев;

ра́нняя агаро́дніна — ра́нние о́вощи;

ра́нняя пту́шка — ра́нняя пти́чка;

з малады́х, ды р. — из молоды́х, да ра́нний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

высокоме́рие ср. высакаме́р’е, -р’я ср., высакаме́рнасць, -ці ж., пага́рда, -ды ж.; (спесивость) фанабэ́рыстасць, -ці ж.; ганары́стасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

го́рести мн. няшча́сці, -цяў, ед. няшча́сце, -ця ср.; няго́ды, род. няго́д, ед. няго́да, -ды ж.; го́ра, -ра ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мурло́ ср.

1. см. мо́рдаI 2;

2. (о человеке) прост., груб. мурло́, -ла́ ср.; мо́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)