Verbum

укрыва́льніцтва, -а, н. (спец.).

Утойванне злачынца або ўкрадзеных рэчаў, слядоў злачынства.

Судзіць за ў.

ушасцяры́х, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

Ехаць у.

фарбава́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Майстэрня або цэх, дзе фарбуюць тканіны.

фрыкасэ́, нескл., н.

Нарэзанае дробнымі кавалачкамі смажанае або варанае мяса з якой-н. прыправай.

харэ́й², -я, мн. -рэ́і, -рэ́яў, м.

Доўгі шост для кіравання запрэжкамі аленяў або сабак.

хітрава́ты, -ая, -ае.

Трохі хітры або які сведчыць пра хітрасць.

Х. чалавек.

Хітраватая ўсмешка.

паастава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -тае́цца; -таёмся, -таяце́ся, -таю́цца; зак.

1. Астацца дзе-н. — пра ўсіх, многіх або быць пакінутым дзе-н. — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Жнеі пааставаліся ў полі да вечара.

На градах яшчэ пааставалася многа агародніны.

2. Працягваць быць якім-н., кім-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Вокны пааставаліся адчыненымі.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае.

На падлозе пааставаліся сляды.

4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Пасля вайны жанчыны пааставаліся ўдовамі.

5. Апынуцца ззаду, збоку — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Старыя ісці не паспявалі і пааставаліся ззаду.