падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.

2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Далучыць да чаго‑н. пры дапамозе шпількі, сашчэпкі і пад.; прышпіліць. Падшпіліць валасы. Падшпіліць спраўку да заявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго, чым.

Намазаць усё, многае або ў многіх месцах. Панамазваць лусты хлеба маслам. Панамазваць рукі крэмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Намесці вялікую колькасць. За дзень да прыезду цаліннікаў усхадзілася мяцеліца і панамятала гурбы снегу. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папатрэ́сці, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; ‑трасём, ‑трасяце; пр. папатрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак., каго-што і чаго.

Разм. Трэсці доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папе́рнік, ‑а, м.

Разм. Рабочы папяровай прамысловасці. [Бацька:] — Твой тата папернік, а ты нават не пацікавіўся, як і з чаго мы робім паперу. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Адштурхвацца ад чаго‑н. Шастом студэнт час ад часу папіхаецца, дапамагаючы плыні. Брыль.

2. Зал. да напіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́ўніцца, ‑ніцца; зак.

Стаць больш поўным ад дабаўлення чаго‑н.; павялічыцца. Неўзабаве атрад напоўніўся новымі байцамі. Залескі. Вучэбныя майстэрні папоўніліся новым абсталяваннем. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыпяць усіх, многіх. Папрыпіналі [мужчыны] коней, разлажылі агонь, перакусілі чаго было дый пачалі на начлег майстравацца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Трызніць некаторы час. Чаго ў маладосці не было! А зараз мне навошта хвалявацца? Магу патрызніць, падрамаць, папеставацца... Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)