прадпасы́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадпасы́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праўдалю́бны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычы́ты, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пярэ́старак, ‑рка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разе́та, ‑ы,
1.
2. Тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.
[Фр. rosette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскрада́льнік, ‑а,
Той, хто раскрадае што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́вень, роўня,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсія, ‑і,
1. З’яўленне ў арганізмаў прыкмет, уласцівых толькі іх далёкім продкам; атавізм.
2.
3. Зварот маёмасці ранейшаму ўладальніку.
[Ад лац. reversio — зварот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́занне, ‑я,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́гаўнікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сагаўніка.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)